Maandag 16 januari 2012 – SMS-verkeer
SMS naar broer: Broer, bij genoeg sneeuw in Sauerland dan as wknd langlaufen; zat.ocht. weg en ma.avond terug-interesse?
SMS van broer: Ga zat ocht weg naar Solden n ben wo av terug! Interesse?
De dagen daarop werd duidelijk dat het warm was in Sauerland; bij neerslag zou dat geen sneeuw blijven. Dus broer gepolst of er wellicht plekkie vrij is in zijn gezelschap. Donderdagavond krijg ik te horen dat ik mee mag op ‘mannenweekend’!
Zaterdag 21 januari 2012 – Jodelahitiee
Het is zaterdag en ik mag me melden op Zwammerdam – daar komt het merendeel van de groep vandaan. Vijf mannen en ik rijden richting het zuiden. Het wordt een wat langere rit dan gedacht – in Zuid Duitsland staat de snelweg compleet vast. Het sneeuwt – het stormt in de Alpen; hierdoor staan een aantal belangrijke doorgangroutes naar Oostenrijkse ski-gebieden vol. We gaan nu niet sneller dan stapvoets. Uiteindelijk lost het grootste leed voor ons zich op en valt de vertraging mee – 13,5uur onderweg geweest.
Om meteen goed in de stemming te komen, duiken we de kroeg in. De mannen zijn al vaker in Sölden geweest en we struinen een paar tenten af om bekenden gedag te zeggen. Na de disco-tent zit ik er toch wel doorheen en zoek mijn mandje op – de mannen gaan door, uiteraard.
Zondag 22 januari 2012 – bus in bus uit
Deze drie dagen ga ik benutten om mijn skatinggevoel wat af te stoffen. Binnenkort mag ik namelijk een toertocht van 50KM doen bij de KönigLudwig Lauf! Na het ontbijt ga ik aan de slag met mijn latten – reiswax eraf, glijwax erop.
Nu op zoek naar een skating-loipe! In het hotel gevraagd of deze ook in het dorp is. En jawel, paar honderd meter lopen en ik kan zo de ‘anstrengende’ loipe op stappen. Euhm, inderdaad er is wel een loipe maar alleen klassiek. Dus terug naar het dorp; nu in een sportzaak gevraagd waar ik het beste kan skaten. UnterGurgl werd me verteld – een kwartier met de ski-bus verder het dal in (naar het zuiden). Daar ligt tegenover de ski-lift een mooi plateautje waar naast geklassiekt ook geskated kan worden. Klinkt goed – in de skibus de chauffeur gevraagd me er op de juiste plek uit te gooien. Een kwartier later mag ik uitstappen, aan de voet van een lift. Ik kijk naar het plateau maar zie verdacht weinig sporen liggen. Ik loop door met de latten in mijn hand – er lijkt verderop een loipe te liggen. Afijn, kilometer verder toch maar even gevraagd bij een hotel. Aber nein, alle Loipes sind geschlossen von hier bis oben – Lawinegefahr. Tja, dan maar weer terug naar Bushaltestelle en terug naar Sölden.
Bij de lift is ook een sportzaak – hier nogmaals vragen. Hier krijg ik te horen dat ik ‘bescheid’ naar Längenfeld moet gaan. Half uur wachten en daar heb ik weer dezelfde buschauffeur. Hij brengt met nu in een klein uur naar Längenfeld; overigens mag ik van hem best de hele dag in de bus blijven zitten, vind ie wel gezellig. In Längenfeld mag ik bij een loipe uitstappen en ik zie skaters! Ik blijk de hotspot van het complete dal te hebben gevonden – een ronde van 5KM en van 11KM om te skaten.
Voor ik start, lunch ik eerst (ja zover is de dag al om eer ik op mijn latten sta) en ga dan aan de slag. Heerlijk wat rondes kunnen maken en warempel wel 7 skaters tegen gekomen. Mijn wax-keuze was overigens perfect – ik gleed goed!Einde van de dag de mannen in hun eerste apres-ski-hut opgezocht. Een paar biertjes en ik houd het voor gezien – morgen wil ik weer mooie KMs maken.
Maandag 23 januari 2012 – latten aan en latten uit
Om acht aan het ontbijt en daarna nieuwe glijlaag op mijn latten zetten – gister toch behoorlijk wat wax eraf gelanglauft. Vandaag weer naar Längenfeld om mijn KMs te draaien. Gister was ik er al achter gekomen dat er elke 10min een bus tussen Längenfeld en Sölden rijdt; dus ik verwacht nu snel op mijn bestemming te zijn. Helaas, elke 10min rijdt er inderdaad een bus echter alleen Sölden in en ze mogen geen passagiers mee naar Längenfeld nemen…rare bedoening. Het jammere is dat ik daar pas na ruim een uur achter kom (mezelf 3x voor bus geworpen maar ze stopten niet). Mijn strategie, instappen in bus die Sölden binnenrijdt en niet uitstappen eer deze terug in Längenfeld was, bleek te werken – buschauffeur was in eerste instantie niet zo gecharmeerd van mijn plan. Maar na mijn charme-offensief zette hij mij precies bij de loipes af.
In de ronde van 11KM moet er zes keer een weg overgestoken worden. Op zondag was er echter nog niet gestrooid en kon je met je latten doordenderen. Nu ligt er echter een laagje grit op de weg – dat betekent dus binnen elke KM de latten uit, oversteken en latten aan. Dat schiet niet op als je KMs wilt maken; nieuw plan, elke stuk 2x heen en weer, dat betekent na 1 ronde meteen 22KM in de pocket en dan tikt en ineens wel weer aan met de KMs.
Bakkie tussendoor en weer verder sporen.
De bussen terug naar Sölden gaan niet wederom niet zo regelmatig – maar nu weet ik precies de vertrektijd dus sta op het juiste moment bij de halte. Weer aangeschoven bij de après-skiende mannen die al flink in de stemming zijn.
Dinsdag 24 januari 2012 – wanten aan en wanten uit
Yes, het heeft vannacht gesneeuwd en alles is alweer bedekt onder een mooie witte laag! Verse poeder voor de skiërs maar als skater ben ik er niet heel erg blij mee. Nu eerst naar de Tourist Information gestapt om te vragen welke loipes geprepareerd zijn. Ik krijg de tip om in het dorp te blijven – hier wordt nog gespoord en andere gebieden is nog onzeker. Wandelend met de latten in de hand zoek ik het parkoers van 1,5KM op.
Op het moment dat ik aankom, komt ook de piste-prepareer-meneer aan. Hij zal de loipe extra breed maken voor mijn skating – dank u wel! Het sneeuwen is inmiddels opgehouden maar de snijdende wind is gebleven. Dat betekende zweten met wind mee en bibberen met wind tegen. Mijn ‘over’-wanten bewijzen goede dienst: flapje naar achter met wind mee en flapje over de vingers met tegenwind.
Met zo’n parkoers van 1,5KM wordt je niet echt door de omgeving gestimuleerd om KMs te maken – dus maak ik er een intervaltraining van. Elke derde ronde zo hard mogelijk en proberen de techniek vast te houden. Uiteindelijk kan ik me een hele dag vermaken op het kleine rondje en kom tevreden terug in het hotel. Reiswax op de latten zetten en door naar de kroeg voor de laatste keer après-langlaufen. Het is bargezellig in de kroeg – weinig vrouwen en veel mannen; het ontbreekt me dus niet aan aandacht.
Woensdag 25 januari 2012 – Pompiedom
Vandaag reizen we terug – uitgebreid ontbijtje genomen zodat we kunnen uitbuiken in de auto. The Doors in de CD-lade en terug naar NL kachelen. Vanwege lawinegevaar op de Fernpass moeten we omrijden maar verder verloopt de terugreis voorspoedig. Na 11uur schuiven we aan de bij de Chinees om dit winterweekend af te sluiten. Ik heb genoten van de sneeuw, de omgeving en vooral ook van het gezelschap – superfijn dat ik mocht aansluiten met dit mannenweekend.
Uiteraard kwam ik weer langzaam op gang; halverwege had ik het gangetje er lekker in. Zoals gewoonlijk begon de race voor mij weer in de tweede helft. Onderweg overigens flink wat bekenden gezien; zowel rennend als fotograferend naast het blubberparkoers. Opvallend veel lopers van de Transalpine liepen mee – erg leuk om die in NL tegen te komen. Dus hier en daar werd er ook nog wat gekletst onderweg. Ondanks de blubber kwam ik toch nog binnen de drie uur binnen – doel bereikt, vieze kuiten en erg tevreden! Een mooie voorbereiding voor volgend weekend, dan mag ik twee dagen achter elkaar hardlopen in de Ardennen, met wel wat meer hoogtemeters.
