Aangezien de eerste fietshoogtemeters in Limburg goed bevallen waren, durfde ik het wel aan om in het Koninginneweekend richting Sauerland af te reizen. Bad Fredeburg, iets ten westen van Winterberg, was de bestemming. Fiets- en loopspullen mee om mooie trainingskilometers te maken. Op de Marco Polo kaart zochten we wat mooie witte weggetjes uit om in de omgeving te toeren.
·
Temperatuur voelde goed en we vingen onze eerste rit aan in korte mouw en broek; uiteraard met de arm- en beenstukken in de achterzak.. we waren nog niet echt gewend aan mooi weer.. De zon brandde flink, dat werd oppassen voor onze melkwitte armen en benen. In het dorp zat een apotheek en bij toeval konden we via de dienstdoende arts een fles zonnebrand kopen. Hij had ook al in de gaten dat anders de kans groot was dat we de volgende dag met verbrande ledematen langs zouden komen voor after sun.
De witte weggetjes bleken niet altijd even goed begaanbaar dus na een aantal keer uitgekomen te zijn op een onverharde weg, bestudeerden we de kaart nog een tikje beterder. Er zat een miniscuul verschil tussen de witte weggetjes; een fractie smaller betekende onverhard. Na drie keer omgekeerd te zijn, ging de rest van de rit heerlijk door het glooiende landschap. Pittige klims en een mooie hoogteweg hebben we verkend. Na gedane arbeid was het de hoogste tijd voor een, euh drie ijsjes!
·
Ons appartement lag op een heuvel in Bad Fredeburg en achter deze kleine wijk lag een bos – dit bos moest uiteraard verkend worden te voet. Dus na het fietsen de loopschoenen uit en een straffe klim omhoog richting bos. Onze heuvel was geen gemakkelijke, ofwel steil omhoog ofwel steil naar beneden. Maar deze hoogtemeters konden we wel gebruiken voor onze trail binnenkort, de Koning van Spanje in Limburg begin mei.
Op Koninginneavond rijden we weer naar huis – geen oranje tompouce gegeten, niet naar de vrijmarkt geweest, geen aubade gehoord; wel heerlijke rust, hoogtemeters gemaakt en genoten van mooi landschap!