Categorieën
Geen categorie

LOOPontdekking #thinkdeca

Deel drie van mijn #thinkdeca is gestart. Zaterdags, einde van de middag wandel ik weg uit Withuis met mijn avondmaaltijd in de hand.


Thijs en Linda wandelen met me op naar het punt waar ik het Pelgrimspad ga volgen. Dat is de LAW (Lange Afstand Wandeling) met de rood-witte signalering, die ik volg richting Nessersluis. Maar het duurt nog wel even eer ik terug bij mijn startpunt ben. Vanavond is het doel om de camping aan de bosrand te bereiken. Onderweg op een bankje met uitzicht eet ik mijn avondmaaltijdsalade. Het is even wennen, rugzak op en wandelen.. ik voel mijn voeten nu al.
Dat is natuurlijk aanstellerij – althans, uiteraard ik voel ze maar dat zal de komende dagen vaker en meer worden – dus kan ik er beter maar niet teveel aandacht aan besteden.

EZZQ0670 1024x768 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Gek idee, ik ben begonnen aan het laatste onderdeel maar het aftellen is nog niet begonnen. Het afgelopen jaar heb ik wandelervaring opgedaan op het Pieterpad (500KM), in een paar maanden tijd hebben Irene en ik deze op een haar na afgevinkt. Bij het Pieterpad ben ik verwend met de allermooiste doorsteekjes, onverwachte landschapsveranderingen en dergelijke; ik hoop maar dat het Pelgrimspad idem is, want dat houdt de wandelspirit erin.

Ondanks mijn opgedane wandelervaring heb ik geen benul hoe lang ik over 422KM zal doen; sterker nog, ik heb geen idee hoelang ik per dag op de benen kan staan. De tactiek wordt om het per dag aan te kijken. Dus einde ochtend checken hoeveel KM’s ik gehad heb en dan op een bankje zitten of in een bushokje om mijn overnachtingsplek voor die avond te regelen. Het is vakantietijd en blijkbaar is iedereen in Limburg want het kost mij elke dag een paar uur om onderdak aan de route te vinden.

IMG 8858 1024x768 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

De eerste stap is het inspecteren van de route na x aantal kilometers – ben ik dan bij een dorp/stad en wat zijn daar de mogelijkheden. Het liefst overnacht ik op camping of bij “Vrienden op de fiets“. Maar tja, veel campings liggen er niet direct aan de route en “Vodf” is vaak niet beschikbaar. Het is telkens een flink karwei om een slaapplek te vinden en soms beland ik een paar kilometer van de route af. Na een paar dagen besef ik dat al dat geregel me stress geeft en dat hoort niet bij vakantie; ik moet het dus anders aanpakken. Inmiddels heb ik al iets ervaring met het ritme van de dag en weet ik dat ik minimaal 35km op een dag aan kan. Voortaan ga ik de avond van tevoren mijn overnachting regelen. Dus vanuit mijn bivakzak of bad zoeken en bellen – het werkt, ik heb nu bijna altijd binnen 10! minuten beet.

EZBG6453 edited scaled - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Aldus loop ik met de rugzak op door Limburg; de route gaat zigzaggend door de provincie naar het noorden. De eerste dagen genoot ik van het glooiende landschap met mooie doorsteekjes door weilanden, over de heuvelruggen heen en door de bossen. Ik trof niet al te best weer, maar mijn regenjas deed goed werk. Ook hier was nog duidelijk waterschade te zien; paden die half weg geslagen waren en veel takken over het pad. Dat gaf afleiding, want ik had moeite om terug te schakelen van het zoeven van de fiets naar het rustige wandeltempo.

IMG 8830 1024x769 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Niet elke dag dat been over het zadel zwaaien maar de rugzak op hijsen; en niet even aanzetten om de benen 3 seconden stil te houden, maar een constante tred houden.. anders kom ik er niet.
Van tevoren wist ik al wel dat dit niet mijn meest favoriete onderdeel zou zijn. Hardlopen vind ik tof maar wandelen… het gaat zo langzaam en daar kan ik mentaal gewoon niet aan wennen. Afijn, ik wist ook dat hardlopen geen optie zou zijn want ik was niet belastbaar genoeg. Aldus gooide ik een oproepje de lucht in voor mee-lopers; want samen lopen is veel fijner. De eerste dagen mocht ik echter alleen door het Limburgse landschap. Ondanks dat ik het zwaar vond; mentaal en ook in de voeten, vond ik nu ook snel een ritme.

GPTQ0531 768x1024 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Vroeg op, route volgen, eten kopen bij supermarkt (als deze er is..) en opeten op mooi plekje in de natuur, door naar onderdakplek en onder de wol. Het regelwerk van socials, Strava, slaapplek en dergelijke spreidde ik over de dag uit.

Het is de 4e volle wandeldag en ik heb gezelschap van mijn eerste meeloper: Irene, mijn wandelmaatje van het PieterPad. Allebei zijn we geen fan van het wandelen maar samen hebben we flink wat lol en vliegen de kilometers voorbij. Én, ook niet onbelangrijk, als we wandelen nemen we altijd lekkere snacks en drankjes voor onderweg mee (dat krijg je als je tijdens lockdowns wandelt). Je begrijpt het, ik keek erg uit naar haar gezelschap! Zij had een etappe uitgekozen in de buurt van haar ouderlijk huis. En toeval of niet, we liepen er langs – uiteindelijk zijn we op de koffie geweest bij de bewoners. Naast de zelf gebakken cakejes was dat een bonus-afleiding!

IMG 6926 1024x769 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Vanuit het zuiden van Limburg was ik na bijna 200km de provincie uitgewandeld via Sittard, Thorn en Weert. Mijn lichaam begint ondertussen te piepen en te kraken – tijdens het wandelen is het rugzak over de ene schouder, dan weer handjes op de rug eronder of ik snoer hem nog eens strak op de juiste plek aan. Bij elke stop gaan de schoenen uit (mijn voeten lekker laten luchten) en schuur ik de gespannen onderkant van mijn voeten over een stoelrand of over tafelpoot. Maar hé, ik heb geen blaren en zak nog niet door mijn benen dus er is niets aan de hand. En ondertussen blijf ik vrolijk om mij heen kijken naar de mooie omgeving, want ik wordt goed getrakteerd op mooie vergezichten.

IMG 9001 1024x768 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

In Brabant struin ik onder andere over de Loonense en Druinense heide, uiteraard vind ik die mulle zandpaden en paardenpaden wat minder maar het is weer mooi en ik schiet mooie plaatjes. Aan de heide komt een eind en ik kom in de buurt van de grote rivieren, vestingsteden en dijken. Het is de 8e volle wandeldag als ik weer gezelschap heb. Tot nu toe heb ik de route perfect kunnen volgen met mijn Garmin, maar Maaike treft het want in de uiterwaarden gaat het mis en lopen we door enkeldiepe stroompjes om terug op het pad te komen – volgende keer toch maar op de weg blijven als het water hoog staat. Gelukkig is Maaike als ultra-loopster wel wat gewend en prijst ze mij om mijn navigatie-kunsten (NOT).

IMG 9034 1024x769 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Op wandeldag 9 steek ik de Boven Merwede bij Gorinchem met een pondje over en gaat het Pelgrimspad verder via de zogenaamde B-weggetjes en polderpaadjes. Opgegroeid in de polder, begin ik steeds meer van de omgeving te herkennen; het zijn de polders waar ik gefietst heb. Ik heb weer gezelschap – Menno volgt mijn avonturen op Strava en wil wel eens kennismaken. Ik pik hem op bij een treinstation en samen lopen we kletsend een stuk door de Alblasserwaard. De wegen zijn rechttoe rechtaan en ons zicht is uitgestrekt over de graslanden met hier en daar een molen. Het is een dag met fikse wind en waarbij in de verte de buien langs razen – het is machtig om dat te zien.

IMG 9075 1024x768 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Het gezelschap van deze dagen en de bekende omgeving leidt flink af – want opeens kan ik aftellen. Ik heb nog twee dagen te gaan met totaal zo’n 75KM, ofwel mijn finish is in zicht. De op-één-na-laatste dag zit vol afleiding; terwijl ik door de polder voort kuier, krijg ik verse koffie van Marcoline en pik ik even later Esther op voor een middag wandelen.
Ik ken dit gebied alleen van het fietsen en vind het leuk om nu de smalle kades tussen de weilanden en sloten te ontdekken.

IMG 9106 scaled - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

De laatste dag is aangebroken; de Molenviergang van Aarlanderveen pak ik nog mee als laatste deel van het Pelgrimspad. Daarna volg ik een eigen route naar Nessersluis, mijn startplek. Dit zal ik even uitleggen: het Pelgrimspad liep langs de Amstel waar ik al gezwommen had en voor mijn #thinkdeca wilde ik graag een rondje op de kaart (ik weet het…). De ochtend van mijn laatste dag had ik gezelschap van Maaike – ze durfde het wel aan om met me mee te lopen (hier waren geen ondergelopen uiterwaarden). Ik ben in watergebied; ik doorkruis het plassengebied van Nieuwkoop en loop een stuk langs de Kromme Mijdrecht en heb de neiging om erin te springen. Een warme laatste dag maar met de finish in zicht wandel ik door – ik ben er wel klaar mee en wil de rugzak voorgoed afdoen. In de middag zit ik langs de weg in het gras om wat te eten en drinken; ik ben er bijna, nog een kilometer langs deze drukke weg dan linksaf en dan loop ik een kilometer later tegen de Amstel aan. Hier kijk ik enorm naar uit – Nessersluis aantikken, rugzak af, schoenen uit en klaar zijn!

BRML8768 - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca

Na 25 dagen zit mijn vakantie erop: 2 dagen zwemmen, 12 dagen fietsen en 11 dagen wandelen => #thinkdeca. Mooi toch? En nu graag een koude chocomel..

#thinkdeca

38KM zwemmen: 2 dagen

1800KM gravellen: 12 dagen

422KM lopen: 11 dagen

mijn vakantie-versie van een 10-voudige triatlon
InkedNational Geographic Kaart Frankrijk Belgie en Nederland Engels  LI - geen-categorie - LOOPontdekking #thinkdeca
Nederland – België – Frankrijk – België – Luxemburg – Duitsland – België – Nederland

Categorieën
Geen categorie

GRAVELvakantie #thinkdeca

En daar zat ik dan aan de pannenkoek met een rood en wat opgezwollen hoofd omdat ik zoveel uur in het water had gelegen. Ik was ervan overtuigd; ik fiets naar de camping een paar kilometer verderop.
Liggen, rusten en slapen daar had ik behoefte aan na twee dagen met totaal ruim 38KM zwemmen. Dus de Addict (mijn bijnaam voor de Scott gravelfiets) opgeladen met mijn spullen en mijn been over het zadel gezwaaid.

IMG 8489 1024x769 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Nu mochten de benen het werk doen, slechts een paar kilometer naar de camping. Maar tjé, wat voelde dit goed! Heerlijk om mijn benen te bewegen, de avondzon te voelen en boven de zee te zien en verhip ik had wind mee. Zal ik dan toch.. nee, ik ben moe en slapen zal me goed doen. Maar ondertussen malen de benen heerlijk hun rondjes en zonder moeite vind ik de kustroute naar het zuiden. Nou vooruit dan de volgende camping of de volgende of die daarna… De zon gaat onder en nipt voor het donker wordt, heb ik een slaapplek op de camping zo’n 45KM verderop.

IMG E8483 1024x768 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

1800KM is een flink eind fietsen en een leuke route zou wel helpen. Dus een app-bericht naar het #thinkbig-team wie er mee wil denken over mogelijke routes. En dat worden dan mooie plannen hoor, ik heb al een voorraad van leuke routes voor als ik me een zomer verveel!
Voor een bonusvakantiegevoel wilde ik graag een gravel-route. Met als specificaties dat deze moest starten daar waar ik het zwemmen kon finishen en eindigen waar ik het lopen kon starten naar het beginpunt; aka, ik wilde een rondje.
Thijs houdt ervan om routes te bouwen en hij ging aan de slag. Hij wist nog een paar mooie gravelgebieden en maakte een route van 1800KM op zijn laptop. Yup, hij maakte de route thuis en de route ging door gebieden waar hij nog nooit gefietst had… dus het werd een route die niet verkend was. En daar heb ik hem onderweg voor geprezen, maar soms was ik ook wel een beetje boos op hem (ahum).

IMG 8516 768x1024 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Langs de kust zakte ik naar het zuiden; het was zoeven over de bekende kustpaden in Zeeland (bekend van mijn kusttriatlon #thinklarge). De eerste dagen waren asfalt en kon ik kilometers maken; bovendien was ik nog aan het floaten op mijn 38KM zwemmen (potdikkie – ik had het gewoon geflikt!). Echt comfortabel zat ik niet op mijn Addict, zere nek en ik kon niet bij mijn achterzakken van mijn fietsshirt – geen probleem, dan stop ik er niets in. Oh ja, ik had hongerklop na hongerklop.. na een paar dagen viel het kwartje (ik ben niet altijd de snelste): ik zat volop in mijn herstel van het zwemmen!
In België reed ik door Brugge en daarna was het gedaan met de snelheid, er kwamen steeds meer gravelweggetjes. Even was ik teleurgesteld omdat mijn gemiddelde omlaag ging, maar hé, ik ging geen record neerzetten en gravelweggetjes zijn vaak veel leuker dan asfaltwegen. Inderdaad, binnen no time kon ik genieten van stoffige weggetjes, gestuiter over kasseien en schrammen oplopen van de bramenstruiken.

IMG E8527 1024x768 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Ik schampte Duinkerken en voor ik het wist was ik in Frankrijk, vlakbij Calais. Vanaf hier tot net boven Parijs kon ik mijn herinneringen afstoffen, ik kruiste namelijk meerdere keren het fietsparkoers van mijn Arch-2-Arc. De herinnering aan de eerste uren dat ik en mijn lichaam compleet van slag waren, niet precies wist wat voor en achter was maar gewoon door bleef trappen. Dat de lampen op de fiets aan moesten en ik met mijn duim communiceerde met de volgauto. Maar nu was het anders, het was overdag, het was warm en de zon brandde.
Nu moest ik mezelf verzorgen, op tijd stoppen om water te kopen of schaduw te zoeken, de route in de gaten houden en mijn eigen slaapplek zoeken. Ik begon in een ritme te komen – vroeg op, fietsen-eten-fietsen, vroeg slapen. Slapen deed ik vaak in mijn bivakzak op campings, eten deed ik bij supermarkten. Zo simpel kon het zijn.

IMG E8634 769x1024 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Op mijn Addict had ik geen bluf nodig – ik vond het heerlijk! En als het even niet zo lekker ging, dan kwam dat meestal omdat ik verwachtingen had, verwachtingen over snelheid/zwaarte of ik had trek of ik was gewoon met het verkeerde been uit de bivakzak gestapt, zelfs op vakantie kan dat gebeuren. Zo stond ik ergens te balen omdat het pad onbegaanbaar was, meestal maakte ik daar een foto van alsof ik met het vastleggen van het baalmoment, dit beter kon accepteren. Afijn, ik stond dus nog een beetje te mopperen en borg mijn telefoon weer op. Ik pakte mijn stuur met beide handen beet en keek op… tadaaaa, een volmaakte regenboog! Mijn mopper maakt meteen plaats voor bewondering van het natuurschoon en ik sta gelukzalig om me heen te kijken want ik sta on-top-of-the-hill de prachtige grijze wolken en deze regenboog te aanschouwen. Dit soort momenten beschouw als mooie geschenken en dan realiseer me dat ik toch wel een heel bevoorrecht mens ben dat ik dit allemaal kan en mag doen. Elke dag heb ik wel zo’n kadootje – dat is toch wel waar je het voor doet!

IMG E8677 1024x768 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

De route was prachtig en zo divers. Na Calais ging het over gravelpaden wat meer landinwaarts om bij Cayeux-sur-Mer weer bij de zee met de witte krijtrotsen uit te komen. Kort daarna zwaaide ik landinwaarts dwars door de velden over begaanbare en minder begaanbare paden. Het landschap trok glooiend onder mijn gravelbanden door en ik kon al bijna in de verte zien waar mijn dag zou eindigen.
Ik was op weg naar het Forêt de Compiègne – het zuidelijkste punt van mijn route. Het Forêt is een prachtig bos waar enorm veel paadjes en weggetjes liggen, begaanbaar en onbegaanbaar, langs kastelen en door kleine dorpjes. Voor mijn gevoel was dit bos halverwege mijn #thinkdeca en ik wist dat het daarna niet zozeer aftellen zou worden. De Ardennen, ofwel hoogtemeters, kwamen er aan. Inmiddels sliep ik niet zo vaak meer buiten; dit kwam door én het slechtere weer én het ongemak van licht gekneusde ribben (een valletje hoort erbij!).

IMG 8617 1024x768 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Mijn route ging dwars door het landschap naar het noorden, naar de heuvels. Niet dat ik tot nu toe geen hoogtemeters had gehad, maar dat was toch vaker glooiend dan dat er echt geklommen moest worden. Chimay was de eerste grote plaats in België, bekend van de biertje – ik nam er frieten. Vanaf daar ging het slingerend oostwaarts richting Bouillon en onder Bertrix langs. En daar had ik een medefietser – Aart kwam me een stukje vergezellen. Hij trof het niet, de regen kwam met bakken uit de hemel en bij mij liep alles die dag mis; weggetjes die op niets uitkwamen, afdalingen door modderstromen en afgesloten paden. Dus kwam ik chagrijnig uren later op de plek waar we elkaar zouden ontmoeten. Maar Aart en Eveline verwelkomden mij met een warme lach en deden of er niets aan de hand was.

IMG E8720 1024x768 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

We troffen nog wat fikse buien, waarbij we bijna van de weg spoelden – zoveel water kwam er naar beneden. En ook nu was het een bijzondere route, met deze doorgang door een pikdonkere tunnel en over een stuk met grove keien. Maar ook nog wat stukken asfalt, waarbij de regen dusdanig naar beneden kwam dat het wel leek dat we door een rivier aan het fietsen waren. Een paar uren later liet Aart me gaan met de beschrijving hoe ik naar de dichtsbijzijnde supermarkt moest.

PKVE9543 2 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Verder oostwaarts ging het door Luxemburg, maar daar merkte ik niets van. Het was nog steeds klimmen en dalen, misschien iets minder steil hier. Net na Luxemburg ging ik naar het noorden, Duitsland in, over weggetjes door onherbergzaam gebied – mijn enige eetkans was bij een benzine-station; prachtig!


Ik hield niet bij hoeveel ik gefietst had, ik ging ervanuit dat mijn omfietsen voor onderdak en het afsnijden van onbegaanbare weggetjes in evenwicht zou zijn. Dus ik dacht dat ik de route gewoon moest afmaken in zijn totaliteit. Maar ik werd op de voet gevolgd door Thijs en hij verblijdde mij met het nieuws dat ik flink boven mijn oorspronkelijke KM’s zat. Ja, je leest het goed: “verblijdde” – ik begon het fietsen wel een klein beetje zat te worden. Mijn knieën begon op te spelen van het kracht zetten in de klimmetjes van de Ardennen en de ribben vonden het zware hijgen niet jofel. Ik begon lichamelijk te kraken en dan gaat het mentaal piepen. Maar hé, er was niets aan de hand en eigenlijk zat ik nog heerlijk op mijn Addict!

IMG 8744 1024x769 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Er stonden dus meer KM’s op de teller dan verwacht. Nu hoefde ik niet perse de complete route af te leggen, dus ik wist dat ik nu af en toe wat af zou kunnen snijden; maar ja, waar dan? Want ik wilde uiteraard niet de mooiste stukken links laten liggen. Ik kwam weer meer in de bewoonde wereld; zo fietste ik door Monschau en logeerde ik in Niedeggen. In deze regio zag ik steeds meer de gevolgen van de overstromingen. Delen van fietspaden weg, bruggetjes verdwenen, meubels met vochtstrepen aan de rand van de weg en ik rook in de dorpen een vieze natte lucht.

IMG E8736 1024x768 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca


Er waren ook wegafzettingen, op last van de politie mocht ik niet over een deel van de Hoge Venen in België. Door deze beperkingen werd mijn route vanzelf korter en ik moest vaker stukken lopen. Het einde van mijn fietstocht was in zicht en ja, ik kon warempel een stukje uitbollen. Een paar dagen iets relaxter qua afstanden en dan kon ik ontspannen met het lopen beginnen.

IMG 8805 1024x769 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

Op mijn einddag had ik weer gezelschap – Linda en Thijs fietsen een stuk mee. Heerlijk om weer bekende gezichten te zien en samen op zoek te gaan naar de koffie met wat lekkers. Via het drielandenpunt daal ik over MTB-paden af richting Withuis – ik geniet nog even na van de laatste kilometers op mijn Addict. Wat was het voorspoedig gegaan en ik had zoveel moois gezien onderweg!

EDKT1434 1024x768 - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca

In Withuis hadden Linda en Thijs ondertussen mijn parc fermee ingericht. Hun auto stond klaar met mijn loopspullen en zij zouden mijn fiets meenemen naar huis. De video van mijn fietsfinish werd gemaakt en ik kon mij omkleden bij de auto – schone kleren, wat heerlijk! Ompakken ging redelijk snel, mijn slaapzak, zakmes én mijn favoriete sokken (die waren dan wel vies, maar tja als het je favorieten zijn..!!).
Nog even via de supermarkt voor mijn avondmaaltijd en ik kon met het loopdeel beginnen – het laatste onderdeel en een nieuw avontuur.

#thinkdeca

38KM zwemmen: 2 dagen

1800KM gravellen: 12 dagen

422KM lopen: 11 dagen

mijn vakantie-versie van een 10-voudige triatlon
InkedNational Geographic Kaart Frankrijk Belgie en Nederland Engels  LI - geen-categorie - GRAVELvakantie #thinkdeca
Categorieën
Geen categorie

#THINKDECA – loop

Last but not least van mijn deca-triatlon is het loopdeel. Niet iemand van het team die een route heeft uitgezet, maar ik volg de wit-rode markering van het Pelgrimspad; een LAW (Lange Afstand Wandeling) dat dwars door Nederland loopt. 

Wit rode markering Lange Afstand Wandelpad 1024x768 - geen-categorie - #THINKDECA - loop
wit-rode markering van de LAW’s

Ik start met lopen in Withuis en ga richting noord. Door het Savelsbos, Geuldal, via Gulpen, Ubachsberg en Voerendaal kom ik in Spaubeek uit. In het nog steeds heuvelige landschap zijn vele kerken, kapellen en wegkruizen te zien. Na Sittard wordt het vlak en ga ik door het witte stadje Thorn, langs Weert, over de Strabrechtse hei bij Heeze, door de bossen bij Valkenswaard en Middelbeers en langs de Oisterwijkse vennen. Dan loop ik door naar Vught en ga dan door naar de Loonse en Drunense Duinen. Na het vestingstadje Heusden gaat het pad door de uiterwaarden van de Bommelerwaard en langs de slingerdijken tot aan Gorinchem. Het landschap tot diep in het Groene Hart bestaat uit graskaden, tiendwegen, jaagkaden en boezemkaden. Vanaf Aarlanderveen steek ik via de Nieuwkoopse Plassen en langs de Kromme Mijdrecht door naar Nessersluis – mijn finishplek.

IMG E84651 1024x769 - geen-categorie - #THINKDECA - loop

Het is het laatste onderdeel en ik vermoed ook het zwaarste onderdeel. Ik kan me namelijk indenken dat er zo’n moment komt dat ik er wel klaar mee ben en dat mijn benen en voeten er helemaal klaar mee zijn. Afleiding kan ik dan wel gebruiken, kortom medelopers zijn zeer welkom. Houd mijn sociale media in de gaten, daar zal ik tzt wel een oproep voor plaatsen.

Mijn tijdsplanning voor de #thinkdeca:

twee dagen zwemmen: 18 + 19 juli as

twaalf tot vijftien dagen fietsen: 20 – 31 juli tot 3 augustus

en dan heb ik nog 14 of 11 dagen over voor het lopen…

Categorieën
Geen categorie

#THINKDECA – gravelbike

1800 kilometer bikepacking – daar kun je wel een mooie route voor bouwen! De trigger voor mij om Amerika te gaan doen, was het bikepacking van A naar B. Mijn nieuwe uitdaging moest dan op z’n minst een stuk bikepacking hebben en dat was het begin van #thinkdeca. Om er een extra twist aan te geven, wilde ik wel graag gravelen. Dus ik klopte weer bij Thijs aan. Thijs had me geholpen met het uitpluizen en inzichtelijk maken van de TransAm-route én hij had mijn gravelparkoers ontworpen voor de allereerste Dutor (Double Triatlon Off Road) in Nederland. 

IMG E84361 1024x768 - geen-categorie - #THINKDECA - gravelbike
testrit met bepakking naar BikeShoe4U voor nieuwe schoenen

Bij de brainstormsessie met het #thinkdeca-team kwamen de mooiste ideeën voor een route voorbij. En om eerlijk te zijn, er is nog wel een brainstorm-idee blijven hangen voor een volgend avontuur…

Maar voor nu is het de bedoeling dat ik met vier weken klaar zou kunnen zijn met de hele deca. Verder wil ik bij voorkeur het zwemmen en lopen in Nederland doen (organisatorisch makkelijker en er kan aangehaakt worden). 

IMG 80381 1024x769 - geen-categorie - #THINKDECA - gravelbike

Het wordt een prachtige route en ik heb er al reuze zin in om door de verschillende landschappen te trekken. Mijn start is in Katwijk aan Zee, want daar ben ik uit het water gekomen na mijn 38KM zwemmen. Dan rijd ik langs de kustlijn naar het zuiden, België in en door (iets meer landinwaarts) om dan bij de Opaalkust weer terug naar de kust te steken en verder af te zakken langs de krijtrotsen. Ten zuiden van Amiens steek ik door het Franse landschap richting Compiègne. Vanaf daar ga ik schuin omhoog richting de Ardennen en daar slinger ik richting het oosten, dwars door Luxemburg naar Duitsland. En dan weer naar het noorden door het grensgebied met België. Net onder Maastricht kom ik dan bij Withuis van de fiets om met het lopen te starten. Het is geen vlak parkoers, ik rijd door bossen en velden, langs de kust en rivieren, door steden en gehuchten – kortom een enorm afwisselend landschap.

gavelbike deca - geen-categorie - #THINKDECA - gravelbike

Tijdens mijn #thinkdeca blijf je op de hoogte door mij op Insta of FB te volgen. Op mijn Volg-pagina kun je zien waar ik precies ben.

Categorieën
Geen categorie

#THINKDECA – zwem

Uiteraard stap ik weer met Ron in het schuitje als ik een zwemroute nodig heb. Ron kan goed inschatten wat ik leuk vind en aan kan. En ik heb compleet vertrouwen in Ron. Samen hebben we al de nodige zwemavonturen meegemaakt.

IMG 8213 1024x769 - geen-categorie - #THINKDECA - zwem

Voor mijn #thinkdeca leg ik een afstand van 38KM zwemmend af. Het liefst zwem ik van A naar B; nu hebben we veel water in Nederland maar je kunt niet overal zwemmen. Dus dat is puzzelen waar en hoe (zie zwemroute verderop in blog). 

Ondanks dat ik er luchtig over doe, is dit niet zomaar een stukje zwemmen. Alles wordt uit de kast getrokken om dit goed te laten slagen. Zo is er een aanvalsplan, dat is een plan waarmee ik het voor mezelf behapbaar maak. Omdat ik geen haast heb, wil ik twee dagen zwemmen met de nodige stops onderweg.

Uiteraard is er een eet/drinkplan want anders kom ik er niet; dit plan hangt nauw samen met mijn aanvalsplan. En ja, er staat boterkoek op! (bekijk mijn “uitfietssessie” na de Arch2Arc om te weten waarom boterkoek een terugkerend item is)

En dan zijn er de materialen, die moeten goed in orde zijn anders zouden ze zomaar een spelbreker kunnen zijn. Met name het wetsuit luistert nauw; er hoeft maar een naad verkeerd te lopen of je hebt binnen de kortste keren schuurplekken. Tegenwoordig zwem ik in een deboer wetsuit en die bevalt super.

IMG 8317 769x1024 - geen-categorie - #THINKDECA - zwem
blij met mijn deboer wetsuit

Uiteindelijk moet ik zelf fysiek en mentaal de klus gaan klaren; deel 1 van mijn #thinkdeca. Ik spring bij Nessersluis in de Amstel en klauter na twee dagen bij Katwijk aan Zee uit de Oude Rijn. 

image - geen-categorie - #THINKDECA - zwem
Zwemdeel 1; start bij Nessersluis (staat nu als eindpunt in deze kaart) in de Amstel en via Bilderdam naar de Drecht tot boven Oude Wetering
image 1 - geen-categorie - #THINKDECA - zwem
Zwemdeel 2; ik vervolg mijn zwemweg via Kever, de Kaag, Oegstgeester kanaal en de Oude Rijn naar Katwijk aan Zee

Zondag 18 juli start ik en ik zwem in twee etappes/dagen. Mijn verwachte snelheid is zo’n 2,5 à 3KM per uur. Je bent welkom om een stukje mee te zwemmen, te supporteren of te crewen. Laat me weten of je erbij bent.

Categorieën
Geen categorie

Vorm

Mijn vakantieplannen beginnen vorm te krijgen – Ron zorgt voor de zwemroute en begeleiding, Thijs heeft de fietsroute geplot en lopen doe ik op een LAW (gepijlde lange afstands wandeling). Vier weken de tijd heb ik om een deca triatlon (=tienvoudige) af te leggen; 28 dagen voor 38KM zwemmen, 1800KM fietsen en 423KM lopen => klinkt als vakantie toch?!

InkedNational Geographic Kaart Frankrijk Belgie en Nederland Engels  LI - geen-categorie - Vorm
Deca route: blauw=zwem; oranje=fiets; groen=loop

Waarom dit? Mijn trigger om mee te doen aan de TransAmTri was het bikepacking-deel; het toeren door een landschap en onderweg zelf alles regelen van eten/drinken en onderdak dus waarom dan ook niet in mijn vakantie. En dit was weer het moment dat mijn gedachten een stapje verder – hoe vet zou het zijn om daarvoor een stukje te zwemmen en daarna ook te lopen? En als je dan vier weken vakantie hebt dan is het bijna logisch om de afstanden van een deca te doen => #thinkdeca

Zondag 18 juli start ik, volg me mij?

combi 1024x253 - geen-categorie - Vorm
Categorieën
Geen categorie

Eigenlijk zou ik…

De wedstrijd is een aantal dagen bezig, maar ik laat het aan mij voorbij gaan. Achteraf gezien was het geen moeilijke beslissing om niet naar Amerika te gaan. Ik had alles op een rijtje gezet – gewikt en gewogen – en ja dan neem je een beslissing. 

Lastiger vond ik het om er de afgelopen weken mee om te gaan. Het voelde alsof ik mentaal moest afkicken. Ik had me niet gerealiseerd hoeveel ik met #thinkbig bezig was geweest. 

En deze week, dinsdag is de wedstrijd gestart, vind ik het echt even niet leuk. Ik vermijd updates en berichten van overzee. Het blijft rond dwarrelen in mijn hoofd dat het toch wel heel erg gaaf was geweest als ..etc.. En hoop op volgend jaar hoef ik niet te hebben – dit is zo kleinschalig, de eerste en waarschijnlijk ook de laatste keer. Ondertussen ben ik doelloos aan het bewegen en dat helpt ook niet echt mee. 

Dus, het is de hoogste tijd om plannen te gaan maken. Midden juli heb ik vier weken vakantie en er is al iets aan het borrelen in mijn hoofd.. en ja, dat is uiteraard weer iets met sport en iets ultra-achtigs. Binnenkort meer – blijf me volgen!

#think???

combi 1024x253 - geen-categorie - Eigenlijk zou ik…
Categorieën
Geen categorie

#thinkdouble (DUTOR): hoezo en hoe?

Ruim een maand geleden alweer… in de eerste dagen bekeek ik foto’s, WhatsApp-groepen, social media en zweefde ik op mijn “ik heb het gechefd”-wolk. En toen die begon te zakken, kon ik laten bezinken en alles nuchter op een rijtje zetten.

#thinkdouble, ofwel officieel de DUTOR – wat een avontuur was dat!

22f8216e fd30 4c01 bfc7 08c24c19df6b - geen-categorie - #thinkdouble (DUTOR): hoezo en hoe?

Om bij het begin te beginnen: het idee kwam uit Amerika overgewaaid. Organiseer ergens tussen half september en eind oktober, je eigen dubbele triatlon off road (DUTOR – Double Ultra Triathlon Off Road). Tja, dan raak ik dus enthousiast.. hoe vet is dat en hoe zwaar is dat wel niet? Het was begin september, lekker weer en de MTB-routes lagen er perfect bij dus ik dacht: “Hoe moeilijk kan het zijn?”. Ik ging nog een week naar de Alpen om MTB-reis te gidsen voor Vasa Sport dus dat fietsdeel zou wel goed komen. Zwemmen wilde ik perse in buitenwater doen; in oktober hoeft dat niet perse een probleem te zijn. Hardlopen bij voorkeur op de Utrechtse Heuvelrug, dat klinkt zo lekker fijn dichtbij.

Dus ging ik aan de slag: vrij vragen, parkoers uitzetten en mentaal voorbereiden. Specifiek fysiek voorbereiden op alle onderdelen zat er niet in. Na mijn week in de bergen was er niet veel tijd meer over om nog uitgebreid uren te maken want je wil uiteraard uitgerust aan de start staan. Het openwaterzwemmen en de lange duurlopen schoten er een beetje bij in… dus vertrouwen op je eigen kracht en met name de mentale kracht.

Eén van de regels van de organisator: je route moet minimaal 75% off road zijn.

IMG 5454 1024x768 - geen-categorie - #thinkdouble (DUTOR): hoezo en hoe?

Het zwemdeel zou gemakkelijk zijn, dat kon in een willekeurige officiële buitenwater zwemlocatie – in mijn ogen dus 100% off road (knipoog).

Fietsen off road – dat bleek nog wel een issue te zijn. Het leek mij wel wat om alle MBT-routes op de Heuvelrug aan elkaar te plakken – dat zou echt episch zijn. Maar 360KM fietsen lukt mij niet in daglicht (op de routes mag je niet na zonsondergang zijn). Dus op zoek naar onverharde weggetjes in de buurt van de Heuvelrug om mijn nachtdeel te rijden. Hmmm, daar zijn er niet veel van. Dus zoekgebied uitgebreid en hulp ingeschakeld. Om in Nederland een route van 360KM te bouwen met 75% onverhard, waar je ook ’s nachts mag fietsen, was met recht een grote uitdaging. Ondertussen probeerde ik een loopparkoers op de Heuvelrug te organiseren – particulier terrein was eigenlijk de enige mogelijkheid. Hier schakelde ik ook hulp in om dat hopelijk te kunnen fixen.

IMG 5408 1024x768 - geen-categorie - #thinkdouble (DUTOR): hoezo en hoe?

Afijn… in de laatste week vielen de parkoerspuzzelstukjes op hun plek – zwemmen in Bussloo, fietsen door de Achterhoek en via de Veluwe terug naar de Heuvelrug. Helaas kreeg ik het lopen niet geregeld op de Heuvelrug dus moest ik in deze laatste week nog een route vinden. Tegen mijn verwachting in bleek een groot stuk langs de Kromme Rijn geschikt te zijn. Uitgerekend het Kromme Rijnpad – daar waar ik zo vaak loop en wandel. En daarmee kwam ook meteen de StayOK in beeld; de parkeerplaats was de perfecte uitvalsbasis voor mijn looprondes.

Check – parkoersen zijn geregeld, dat was mijn grootste zorg. Nu nog de laatste puntjes op de “i” wat betreft support. Zo uitgebreid als dat ik met mijn parkoers bezig was, zo minimaal was ik bezig met het organiseren van mijn support. Mijn gedachten: een persoon bij het zwemmen om warme thee aan te geven en iemand om het lopen door te komen. Als die beide personen een auto hebben, dan kan ik daaruit leven. Simpel zat en meer had ik – dacht ik – niet nodig. En hulp vragen vind ik moeilijk dus dit was minimale inspanning….

Door het delen van mijn nieuwe avontuur met de mensen in mijn omgeving, kwam de hulp vanaf meerdere kanten. Loopbegeleiding – check, T2 – check, buddy bij het zwemmen – check, BaseCamper bij zwem en loop – check, verzorgingspost fietsen – check, etc. In die laatste week voor mijn start stonden vrienden spontaan op om mij bij dit avontuur te helpen en ze boden meer dan dat ik vroeg. Ik was daar stiekum wel een beetje door overdonderd, maar wat was fijn! Het gaf mij heel veel vertrouwen in mijn avontuur.

En dan het mooiste… terwijl ik in weer en wind met mijn avontuur bezig was, groeide op de achtergrond mijn team. Via de App hielden onbekenden elkaar op de hoogte, werd de buitenwereld ingelicht en werd er gezorgd dat alles rondom mij soepel verliep. Tijdens het lopen werd ik aan alle kanten goed verzorgd en alles stond telkens klaar bij de BaseCamper. Ik was enorm moe maar had wel in de gaten dat dit superteamwerk was. Ieder pakte zijn eigen rol en verantwoordelijkheden in dit avontuur.

Mijn finish was speciaal – natuurlijk was ik blij om klaar te zijn met de DUTOR maar ik was vooral blij en opgetogen dat bijna iedereen van mijn team er was. Mijn team finishte samen met mij – dat was het allermooiste moment!

IMG 5469 1024x768 - geen-categorie - #thinkdouble (DUTOR): hoezo en hoe?
Team DUTOR: Paula – Irene – Silvia – Koen – Linda – Thijs (en niet op de foto Martine en Rudo)