Categorieën
Geen categorie

long story – long version (deel 1 – prelude)

17 dagen, 12 uur en 46 minuten deed ik over de TransAmTri; een ultra-triathlon met de start in Orlando (Florida) en finish in Pittsburgh (Pennsylvania). Met de woorden: ”You smoked the guys” werd ik bij de finish binnengehaald – kortom, ik was eerste!

FEHX0852 822x1024 - geen-categorie - long story - long version (deel 1 - prelude)

Een korte week voor de start vloog ik naar Orlando, Florida. Het is in mei zo’n 28+ graden met hoge luchtvochtigheid dus acclimatiseren leek me wel een goed plan. Na de Schiphol-chaos kwam ik uiteraard vertraagd in Amerika aan; gelukkig was mijn fietsdoos anderhalf uur later ook ter plekke. Dat is toch altijd wel stressen om die fiets goed in te pakken, af te geven (op hoop van zegen) en aan te treffen op de band van Odd Bagage in een ander land. De doos was behoorlijk kapot, alles was door elkaar gemikt, ik miste mijn bidon – maar de fiets had niets!

ILVWE8646 vier - geen-categorie - long story - long version (deel 1 - prelude)

Mijn Airbnb was fantastisch, vlakbij de zwemstart en een paar mijl van de supermarkt – what else do I need? Een waterfilter! Dat was het laatste item dat op de paklijst was gekomen voor de wedstrijd, dus ik ging op zoek naar een winkel waar ze deze verkochten. En ik wilde ook wel langs een fietsenzaak om mijn banden met voldoende lucht te vullen, zo’n handpompje is wel goede krachtoefening maar je krijgt ze nooit helemaal lekker hard. Google bood uitkomst, een sportwinkel waar ze ook fietsen verkochten op 7 mijl afstand en een andere sportwinkel op 12 mijl afstand. Perfect fietstochtje om te acclimatiseren – toch? Ik was al eens eerder in Amerika geweest, ook met de fiets maar dat was een MTB en toen hadden we niet veel op het asfalt gefietst en al helemaal niet in een grote stad. Dus dat was wel even wennen, en dat was een understatement. Naast de drukte, wat ik erg vervelend vond, wist ik niet waar ik op de weg mocht fietsen en op welke wegen, dus voor het gemak (of beter, voor mijn gemoedsrust) nam ik af en toe de stoep en voetgangersoversteekplaatsen – kortom, ik kwam er in mijn eentje niet helemaal uit wat wel mocht/mogelijk was. Afijn, wel de filter gescoord en mijn banden waren weer op spanning.

Om mij voor te bereiden op het zwemmen, ging ik elke ochtend naar Lucky’s Lake. Hier wordt het hele jaar rond elke dag (behalve zondag) gezwommen en iedereen mag aansluiten. Sterker nog, na je eerste crossing (je moet naar de overkant zijn geweest en dus minimaal 1 km gezwommen hebben) mag je je naam op de muur bijschrijven en op de foto met de alligator. Hoe maak je zwemmen leuk en laagdrempelig => op deze manier dus! 

EMLU1973 822x1024 - geen-categorie - long story - long version (deel 1 - prelude)

Ook het hardlopen moest ik uitproberen, einde middag, maakte ik een rondje in de buurt. Enorm zweten, ontploft hoofd maar het helpt bij het acclimatiseren om af en toe een prikkel te geven. Dus op zaterdag had ik alle disciplines gedaan in de warmte – echt goed gevoel had ik er nog niet bij want ik was natuurlijk enorm traag, maar dat weet je en moet je accepteren. 

De start was op maandag; op zondag gingen we met z’n allen (=alle deelnemers) een fietsrit doen en ‘s avonds hadden we de briefing. Zaterdag was dus de laatste dag om uitgebreid de spullen te pakken/herpakken en voeding te regelen. Met de Vasaloppet (lees het verhaal van Esther en mij over emoties en bouwstenen) in gedachten leek het me wel lekker om pannenkoeken te eten tijdens het zwemmen – ik had namelijk nog geen boterkoek in de supermarkt gevonden (zie hiervoor het verhaal van Ron over mijn Kanaaloversteek). Dus zaterdag aan het bakken geslagen en alle tassen 3x in- en uitgepakt, herverdeeld en aan de fiets gehangen etc. Kortom, een dagje klungelen ofwel een dagje mentale voorbereiding op wat komen gaat.

Zondag deden een rit in de ochtend; we gingen de eerste kilometers “de stad uit” verkennen en ondertussen konden we met elkaar kletsen. Nu was ik de enige buitenlandse en de enige die echt niemand kende; de rest kende elkaar ofwel direct of indirect. Maar uiteraard geeft dat niets en uiteraard hadden ze moeite met mijn naam onthouden. Dennis maakte het zich gemakkelijk en vroeg meteen of hij mij Jacks mocht noemen – de rest heeft netjes mijn naam onthouden en af en toe geoefend met de uitspraak. 

We reden met z’n zevenen vanaf de start weg – ik en zes mannen. Ik was dus niet de enige buitenlandse, ik was ook de enige dame van het gezelschap. Onderweg bekeken we elkaars fiets en keurden deze, wisselden onze pak-strategie uit (neem je wel of geen matje mee?) en gingen uiteraard fast food eten (what else!). Het viel me tegen.. niet de anderen, niet het fietsen maar het verkeer en de drukte en de route.. In gedachten had ik om direct na het zwemmen op de fiets te springen en 1 à 2 uur weg te rijden. Dat is fijn voor het herstel van het lichaam. Maar na deze ochtendrit wist ik dat dat geen goed idee was. Ik zou te moe zijn om goed op te kunnen letten en het zou mij enorm veel energie kosten om in Amerikaans stadsverkeer mijn eigen weg te vinden. Bovendien was de eerste overnachtingsmogelijkheid pas na 75km, daar zou ik minimaal 4 uur over doen (als ik flink doortrapte). Dus ik zou na het zwemmen flink eten/drinken, goede rust pakken en hopelijk een goede nacht slapen voor ik wegging. Dit zou gezamenlijk met de anderen zijn – zij hadden al afgesproken om op dinsdagochtend samen te vertrekken. 

IMG 1545 1024x769 - geen-categorie - long story - long version (deel 1 - prelude)

Zondagavond was de briefing. We gingen naar een Italiaans restaurant, 7 mijl verderop en gelukkig kon ik met een auto meerijden want in het donker op de fiets door de stad had ik niet zo’n behoefte aan. De briefing was kort en krachtig; het ondertekenen van papieren en in ontvangst nemen van onze swag. Daarnaast was het vooral gezellig eten met de groep en kennismaken met de crew voor het zwemmen. Dat laatste was fijn, want ik had geen crew mee en elke hulp zou welkom zijn. Al met al duurde het gelukkig niet lang want iedereen wilde vroeg in bed liggen. De wekker stond op 5:00am – 6:30 was de start en voor die tijd moest ik alle wedstrijdspullen ingepakt hebben, alles aan mijn fiets bevestigen en op mijn rug doen om bepakt en bezakt naar de start te rijden – best een uitdaging!

#tobecontinued

Categorieën
Geen categorie

Op de voet volgen

Tijdens de TransAmTri ben ik verplicht een tracker mee te nemen (en aan te hebben staan.. uiteraard) – zo kan er een beetje in de gaten gehouden worden of ik het juiste parkoers afleg. Maar vooral ook omdat het leuk is om mij en de andere avonturiers op de voet te volgen in dit te gekke event.

IMG E8517 1024x768 - geen-categorie - Op de voet volgen
Aan mijn stuur hangt de oranje tracker; de andere beeldschermen zijn mijn GPS-en.

Twee manieren van stippenkijken:

  • via mijn eigen Garmin-pagina => via deze pagina kun je ook een bericht naar mij sturen
  • via trackleaders: => hier zie je alle avonturiers op de kaart en kun je kijken waar ik lig in het veld van 8!! deelnemers

De start is 2 mei as om 6:30 AM, lokale tijd, in Lucky’s Lake, Lake Cane Florida.

Categorieën
Geen categorie

Wattuh?!

IMG 1288 1024x769 - geen-categorie - Wattuh?!

Ga je in je wetsuit in het zwembad zwemmen… Wat ga je nú weer doen..?

Eindelijk kon ik het ticket naar Amerika boeken en nu ben ik mij dus in ultra-korte tijd aan het voorbereiden op #thinkbig! Een net wat andere versie dan degene waar ik twee jaar voor ingeschreven stond – maar nog steeds een grote uitdaging. Over twee weken vlieg ik naar Amerika en over drie weken ben ik al gestart.. ik doe de TransAmTri North Edition!

Het avontuur (more or less):

  • 15 mijl zwemmen in het “krokodillenmeer” van Lucky in Florida
  • 1500 mijl bikepacking naar het noorden, onder andere door de Appalachen en Shenandoah bergen, naar Cumberland, Maryland
  • 150 mijl lopen over de Allegheny Passage Trail naar Point State Park, Pittsburgh, PA

Alles zelfvoorzienend – dus mijn eigen eten regelen, mijn eigen overnachtingsplekken regelen, zelf de route vinden etc. Uiteraard ben ik weer te volgen: mijn stip via mijn volg-pagina, op Insta mijn verhaal, op Strava mijn dagetappes en via de op TransAmTri-Facebook de dagelijks verplichte foto.

Oh ja, en waarom dan zwemmen in mijn wetsuit in het zwembad? In Florida is het water warm maar toch ga ik het koud krijgen dus is het wel fijn om mijn wetsuit weer eens te passen (hij past!) en om de warmte te voelen. Sponsoralert: ik ben super blij met mijn deboer wetsuit!

TAT NA - geen-categorie - Wattuh?!

Categorieën
Geen categorie

#THINKDECA – loop

Last but not least van mijn deca-triatlon is het loopdeel. Niet iemand van het team die een route heeft uitgezet, maar ik volg de wit-rode markering van het Pelgrimspad; een LAW (Lange Afstand Wandeling) dat dwars door Nederland loopt. 

Wit rode markering Lange Afstand Wandelpad 1024x768 - geen-categorie - #THINKDECA - loop
wit-rode markering van de LAW’s

Ik start met lopen in Withuis en ga richting noord. Door het Savelsbos, Geuldal, via Gulpen, Ubachsberg en Voerendaal kom ik in Spaubeek uit. In het nog steeds heuvelige landschap zijn vele kerken, kapellen en wegkruizen te zien. Na Sittard wordt het vlak en ga ik door het witte stadje Thorn, langs Weert, over de Strabrechtse hei bij Heeze, door de bossen bij Valkenswaard en Middelbeers en langs de Oisterwijkse vennen. Dan loop ik door naar Vught en ga dan door naar de Loonse en Drunense Duinen. Na het vestingstadje Heusden gaat het pad door de uiterwaarden van de Bommelerwaard en langs de slingerdijken tot aan Gorinchem. Het landschap tot diep in het Groene Hart bestaat uit graskaden, tiendwegen, jaagkaden en boezemkaden. Vanaf Aarlanderveen steek ik via de Nieuwkoopse Plassen en langs de Kromme Mijdrecht door naar Nessersluis – mijn finishplek.

IMG E84651 1024x769 - geen-categorie - #THINKDECA - loop

Het is het laatste onderdeel en ik vermoed ook het zwaarste onderdeel. Ik kan me namelijk indenken dat er zo’n moment komt dat ik er wel klaar mee ben en dat mijn benen en voeten er helemaal klaar mee zijn. Afleiding kan ik dan wel gebruiken, kortom medelopers zijn zeer welkom. Houd mijn sociale media in de gaten, daar zal ik tzt wel een oproep voor plaatsen.

Mijn tijdsplanning voor de #thinkdeca:

twee dagen zwemmen: 18 + 19 juli as

twaalf tot vijftien dagen fietsen: 20 – 31 juli tot 3 augustus

en dan heb ik nog 14 of 11 dagen over voor het lopen…

Categorieën
Geen categorie

#THINKDECA – gravelbike

1800 kilometer bikepacking – daar kun je wel een mooie route voor bouwen! De trigger voor mij om Amerika te gaan doen, was het bikepacking van A naar B. Mijn nieuwe uitdaging moest dan op z’n minst een stuk bikepacking hebben en dat was het begin van #thinkdeca. Om er een extra twist aan te geven, wilde ik wel graag gravelen. Dus ik klopte weer bij Thijs aan. Thijs had me geholpen met het uitpluizen en inzichtelijk maken van de TransAm-route én hij had mijn gravelparkoers ontworpen voor de allereerste Dutor (Double Triatlon Off Road) in Nederland. 

IMG E84361 1024x768 - geen-categorie - #THINKDECA - gravelbike
testrit met bepakking naar BikeShoe4U voor nieuwe schoenen

Bij de brainstormsessie met het #thinkdeca-team kwamen de mooiste ideeën voor een route voorbij. En om eerlijk te zijn, er is nog wel een brainstorm-idee blijven hangen voor een volgend avontuur…

Maar voor nu is het de bedoeling dat ik met vier weken klaar zou kunnen zijn met de hele deca. Verder wil ik bij voorkeur het zwemmen en lopen in Nederland doen (organisatorisch makkelijker en er kan aangehaakt worden). 

IMG 80381 1024x769 - geen-categorie - #THINKDECA - gravelbike

Het wordt een prachtige route en ik heb er al reuze zin in om door de verschillende landschappen te trekken. Mijn start is in Katwijk aan Zee, want daar ben ik uit het water gekomen na mijn 38KM zwemmen. Dan rijd ik langs de kustlijn naar het zuiden, België in en door (iets meer landinwaarts) om dan bij de Opaalkust weer terug naar de kust te steken en verder af te zakken langs de krijtrotsen. Ten zuiden van Amiens steek ik door het Franse landschap richting Compiègne. Vanaf daar ga ik schuin omhoog richting de Ardennen en daar slinger ik richting het oosten, dwars door Luxemburg naar Duitsland. En dan weer naar het noorden door het grensgebied met België. Net onder Maastricht kom ik dan bij Withuis van de fiets om met het lopen te starten. Het is geen vlak parkoers, ik rijd door bossen en velden, langs de kust en rivieren, door steden en gehuchten – kortom een enorm afwisselend landschap.

gavelbike deca - geen-categorie - #THINKDECA - gravelbike

Tijdens mijn #thinkdeca blijf je op de hoogte door mij op Insta of FB te volgen. Op mijn Volg-pagina kun je zien waar ik precies ben.

Categorieën
Geen categorie

#THINKDECA – zwem

Uiteraard stap ik weer met Ron in het schuitje als ik een zwemroute nodig heb. Ron kan goed inschatten wat ik leuk vind en aan kan. En ik heb compleet vertrouwen in Ron. Samen hebben we al de nodige zwemavonturen meegemaakt.

IMG 8213 1024x769 - geen-categorie - #THINKDECA - zwem

Voor mijn #thinkdeca leg ik een afstand van 38KM zwemmend af. Het liefst zwem ik van A naar B; nu hebben we veel water in Nederland maar je kunt niet overal zwemmen. Dus dat is puzzelen waar en hoe (zie zwemroute verderop in blog). 

Ondanks dat ik er luchtig over doe, is dit niet zomaar een stukje zwemmen. Alles wordt uit de kast getrokken om dit goed te laten slagen. Zo is er een aanvalsplan, dat is een plan waarmee ik het voor mezelf behapbaar maak. Omdat ik geen haast heb, wil ik twee dagen zwemmen met de nodige stops onderweg.

Uiteraard is er een eet/drinkplan want anders kom ik er niet; dit plan hangt nauw samen met mijn aanvalsplan. En ja, er staat boterkoek op! (bekijk mijn “uitfietssessie” na de Arch2Arc om te weten waarom boterkoek een terugkerend item is)

En dan zijn er de materialen, die moeten goed in orde zijn anders zouden ze zomaar een spelbreker kunnen zijn. Met name het wetsuit luistert nauw; er hoeft maar een naad verkeerd te lopen of je hebt binnen de kortste keren schuurplekken. Tegenwoordig zwem ik in een deboer wetsuit en die bevalt super.

IMG 8317 769x1024 - geen-categorie - #THINKDECA - zwem
blij met mijn deboer wetsuit

Uiteindelijk moet ik zelf fysiek en mentaal de klus gaan klaren; deel 1 van mijn #thinkdeca. Ik spring bij Nessersluis in de Amstel en klauter na twee dagen bij Katwijk aan Zee uit de Oude Rijn. 

image - geen-categorie - #THINKDECA - zwem
Zwemdeel 1; start bij Nessersluis (staat nu als eindpunt in deze kaart) in de Amstel en via Bilderdam naar de Drecht tot boven Oude Wetering
image 1 - geen-categorie - #THINKDECA - zwem
Zwemdeel 2; ik vervolg mijn zwemweg via Kever, de Kaag, Oegstgeester kanaal en de Oude Rijn naar Katwijk aan Zee

Zondag 18 juli start ik en ik zwem in twee etappes/dagen. Mijn verwachte snelheid is zo’n 2,5 à 3KM per uur. Je bent welkom om een stukje mee te zwemmen, te supporteren of te crewen. Laat me weten of je erbij bent.

Categorieën
Geen categorie

Vorm

Mijn vakantieplannen beginnen vorm te krijgen – Ron zorgt voor de zwemroute en begeleiding, Thijs heeft de fietsroute geplot en lopen doe ik op een LAW (gepijlde lange afstands wandeling). Vier weken de tijd heb ik om een deca triatlon (=tienvoudige) af te leggen; 28 dagen voor 38KM zwemmen, 1800KM fietsen en 423KM lopen => klinkt als vakantie toch?!

InkedNational Geographic Kaart Frankrijk Belgie en Nederland Engels  LI - geen-categorie - Vorm
Deca route: blauw=zwem; oranje=fiets; groen=loop

Waarom dit? Mijn trigger om mee te doen aan de TransAmTri was het bikepacking-deel; het toeren door een landschap en onderweg zelf alles regelen van eten/drinken en onderdak dus waarom dan ook niet in mijn vakantie. En dit was weer het moment dat mijn gedachten een stapje verder – hoe vet zou het zijn om daarvoor een stukje te zwemmen en daarna ook te lopen? En als je dan vier weken vakantie hebt dan is het bijna logisch om de afstanden van een deca te doen => #thinkdeca

Zondag 18 juli start ik, volg me mij?

combi 1024x253 - geen-categorie - Vorm
Categorieën
Geen categorie

Eigenlijk zou ik…

De wedstrijd is een aantal dagen bezig, maar ik laat het aan mij voorbij gaan. Achteraf gezien was het geen moeilijke beslissing om niet naar Amerika te gaan. Ik had alles op een rijtje gezet – gewikt en gewogen – en ja dan neem je een beslissing. 

Lastiger vond ik het om er de afgelopen weken mee om te gaan. Het voelde alsof ik mentaal moest afkicken. Ik had me niet gerealiseerd hoeveel ik met #thinkbig bezig was geweest. 

En deze week, dinsdag is de wedstrijd gestart, vind ik het echt even niet leuk. Ik vermijd updates en berichten van overzee. Het blijft rond dwarrelen in mijn hoofd dat het toch wel heel erg gaaf was geweest als ..etc.. En hoop op volgend jaar hoef ik niet te hebben – dit is zo kleinschalig, de eerste en waarschijnlijk ook de laatste keer. Ondertussen ben ik doelloos aan het bewegen en dat helpt ook niet echt mee. 

Dus, het is de hoogste tijd om plannen te gaan maken. Midden juli heb ik vier weken vakantie en er is al iets aan het borrelen in mijn hoofd.. en ja, dat is uiteraard weer iets met sport en iets ultra-achtigs. Binnenkort meer – blijf me volgen!

#think???

combi 1024x253 - geen-categorie - Eigenlijk zou ik…
Categorieën
Geen categorie

Ready – set – go – TransAmTri..?!

Ruim een jaar geleden kwam het teleurstellende, maar ook begrijpelijke, bericht dat de TransAmTri gecancelled werd. Ik vond dat niet leuk, maar tja het zij zo en ik was blij dat de beslissing voor mij genomen werd. 

zdfbdb1 1024x333 - geen-categorie - Ready - set - go - TransAmTri..?!

Dit jaar is het anders – TransAmTri, ofwel mijn #thinkbig, gaat hoe dan ook door. De race kan georganiseerd worden in Amerika – er zijn nog geen 20 deelnemers en met zo’n lang event ligt het deelnemersveld al snel uit elkaar. Sinds het begin van het jaar zweven er dan ook twee vragen in mijn gedachten: kan ik naar Amerika? zo ja, wil ik onder deze omstandigheden? 

Ik moet toegeven, de focus stond de laatste maanden niet op super scherp; dat kwam door de onzekerheid van het reizen maar ook door corona-maatregelen die de voorbereidingen soms flink in de weg zat. En ook het voorbereiden met mijn team stond nagenoeg stil, tja het gezellig bij elkaar zitten met een pizza en over de route babbelen zat er niet in.

Lang kon ik de vraag of ik zou starten van me afhouden. Maar er komt een moment dat je je spullen moet organiseren en pakken. Dus afgelopen week was voor mij de week om de knopen door te hakken. Zo heb ik de praktische zaken uitgezocht en op een rijtje gezet. Het is mogelijk naar Amerika af te reizen, weliswaar via een 14-daags verblijf in een “bridge-country”, met de nodige tests en expat-verzekering. Op dit moment kan ik dus met een omweg reizen, maar hoe is de situatie over een paar weken? 

wereldkaart 17 12 2020 edited 1 - geen-categorie - Ready - set - go - TransAmTri..?!
wereldkaart reisadviezen met kleurcodes

En hiermee kwam een andere vraag naar boven: “Hoeveel heb ik er voor over om aan de startlijn te staan?” En dan gaat het niet over de intrinsieke motivatie, maar wil ik perse reizen als we eigenlijk niet mogen, wil ik in onzekerheid zitten tot het allerlaatste moment en, niet geheel onbelangrijk,  hoeveel geld heb ik er voor over? 

Zoveel vragen, zowel praktische als gevoelsmatige – mijn antwoorden schoten alle kanten op. Maar na alles gewikt en gewogen te hebben, is het antwoord duidelijk: Nee, ik ga niet naar Amerika. 

Rijst meteen de vraag: “Komt er een alternatief plan?” Een alternatief komt er, maar in welke vorm/lengte heb ik nog niet voor ogen. Eerst afscheid nemen van de gedachte dat ik met ruim een maand in warm Florida zou staan met mijn voeten aan de startlijn van een groots avontuur..

tat2021 - geen-categorie - Ready - set - go - TransAmTri..?!

Categorieën
Geen categorie

#thinkmedium

IMG 4269 Edited - geen-categorie - #thinkmedium

Waarom nog een challenge? Gewoon omdat het kan, gewoon omdat ik vrij ben, gewoon omdat ik gek ben op gekke plannen maken en gewoon omdat ik gek ben op buitenspelen… Na exact twee weken rust sprong ik op de fiets voor #thinkmedium: dubbele afstand in de helft van de tijd, kortom 14 dagen elke dag 1KM zwemmen + 100KM fietsen + 10KM lopen. Klinkt heerlijk toch?

De maandag voor vertrek ging ik er eens goed voor zitten – wat zouden mijn “spelregels” zijn? Het moest vanuit huis zijn (geen gezeul met laptop), het leek mij leuk om deze keer al mijn fietsen in te zetten (race-/MTB-/tijdrit-/Amerika-fiets) en voor de variatie wilde ik 7 verschillende zwemlocaties hebben. Hmmm dan loop ik vast want ik moet altijd zwemspullen meenemen en het is leuker lopen ter plekke dus ook loopspullen in de tas. Op de tijdritfiets niet zo comfi en over het MTB-parkoers wil je ook niet een te zware rugzak hebben.

34b0a8eb 0608 40eb 94bd 7a428d880677 768x1024 - geen-categorie - #thinkmedium

Dus terug naar één fiets, mijn Scott Addict XC, alias Amerika-fiets. En daar ging de creativiteit pas echt los. Waarom op bekende plekken zwemmen als ik ook nieuwe plekken kan ontdekken? Dus laptop opengeklapt en landkaart op tafel gelegd. Als ik 100KM wil fietsen (heen en terug verschillende route), dan kan het zwemwater hemelsbreed tussen de 40 en 50KM liggen. Blauwe stippen gezet – bericht op social media geplaatst – extra tips gekregen en ik ging op dinsdag 30 juni van start. Het resulteerde in:

15 x pontje

14 x verschillende bestemmingen

14 x een 111(+)-triatlon afgelegd

12 x gezelschap bij het zwemmen

8 x gezelschap bij het fietsen

8 x gezelschap bij het lopen

2 x geheel regenvrije dag

1 x windstille dag

IMG 3968 etenedit 214x300 - geen-categorie - #thinkmedium

Ik at tijdens het fietsen:

36 x gedroogde abrikoos; 28 x wrap met hummus; 17 x gedroogde vijg; 14 x bakje gemixte noten; 14 x banaan; 14 x ORS; 10 x 10 mini worstjes; 7 x reep pure chocolade

Ik at naast de fiets:

2 x ontbijt met 2 koppen koffie; 1 x alcoholvrij witbiertje; 1 x mok chocolademelk; 1 x kinderzakje chips; 1,5 x diner; 1 x toetje van zuivel; 1 x groot brok melkchocolade

Ik legde totaal af:

15,9KM zwemmen – 1643KM fietsen – 145KM lopen

En nu met de beentjes hoog bijkomen/ontspannen of onttrainen zoals mijn Garmin dat aanduidt…