Categorieën
Geen categorie

Ardennes Mega Trail 80 KM 4000 D+

Net terug van een mini-vakantie. Genieten als een Godin in Frankrijk, stukje fietsen en hoofddoel van de trip: de Ardennes Mega Trail op zaterdag 3 juli 2010 (zie voorbereidende blog 5 juni jl.). Nipt over de Belgische grens, zo’n 20km ten westen van Bouillon, ligt Les Hautes Rivieres – strijdtoneel voor 275 trailrunners. Mijn insteek voor deze dag – genieten en als ik het niet meer leuk vind dan stap ik uit. Want 80KM is erg ver – 4000+ hoogtemeters is erg veel – 30+ graden is erg warm. Kortom, dat riekt naar avontuur, dat riekt naar overleven…uitdaging dus!!

AMT2010+014LR - geen-categorie - Ardennes Mega Trail 80 KM 4000 D+

Zaterdagochtend 5uur klonk het startschot voor mij, M en C. Als een dolle rent iedereen weg..gaat dat zo 80KM door? Na 50m heuvelop gerend te zijn, ontploffen mijn kuiten. Ik ga stil staan. Verbaasde en ook ‘duhuuh’-blikken worden mij toegeworpen…ik kan me er iets bij indenken, als je nog niet eens 50m heuvelop kan rennen wat doe je dan bij een trail met 4000+m heuvelop? Afijn, in het eerste half uur heb ik zo ongeveer het hele startveld voorbij laten gaan en sloot ik behoorlijk achteraan aan. Mijn tempo – langzaam maar wel steady state en dat zou later z’n vruchten afwerpen. 

AMT2010+017LR - geen-categorie - Ardennes Mega Trail 80 KM 4000 D+



Mooie vergezichten na beklimming van zaagtand nummer zoveel – het gaf me energie en ik liep ontiegelijk te genieten!! Onderweg wat kiekjes schietend voelde ik me net een toerist.












Recept voor de wedstrijd: zelfvoedselbevoorrading – dat wil dus zeggen dat je je eigen energie moet meenemen. Onderweg alleen waterposten. Verder mocht je niets aannemen onderweg en niets achterlaten. Dit betekende een volle rugzak met:
– verplichte items van de organisatie (fluitje, nooddeken, mini-voedingspakket, hoofdlamp, watertas voor op rug van kameel van 1,5 liter (vrije vertaling voor Camelbak), elastische tape)
– energie voor 17 uur
– droog shirt + droge sokken
– fotocamera + telefoon
– paracetamol
Op mijn hoofd een pet voor de zon en in de handen stokken. Soort Nordic-Walking stokken; toegegeven ik zie mezelf er niet mee in NL lopen maar ik was superblij met de stokken tijdens deze trail. De beklimmingen waren soms zo steil dat je wel een stokje kon gebruiken en afdalen is stukken relaxter.

AMT2010+023LR - geen-categorie - Ardennes Mega Trail 80 KM 4000 D+



Zoals geschreven, steady state tempootje en voor ik het wist, stond ik na 35KM zo’n 200m boven Montherme op de berg – zaagtand 10. Tellen van de zaagtanden deed ik niet – evenmin als KM aftellen. Alleen inschattingen wanneer + hoeveel te eten+drinken. Verder bleef ik het maar leuk vinden – afdalen ging met de stokken redelijk ontspannen en klimmen ging in pittige pas. Na de eerste verzorgingspost was mijn inhaalrace begonnen – op 1 man na, heb ik alleen maar ingehaald. Dat gaf goede spirit en hield me scherp! Het lopen ging zo lekker dat ik maar bleef doorgaan van post naar post; plots was ik bij de laatste 7km aangekomen. Tjemig, zou ik nu  gewoon gaan finishen? Ondanks blessureleed, ondanks zo weinig KMs in de benen?

AMT2010+027LR - geen-categorie - Ardennes Mega Trail 80 KM 4000 D+

Nog een laatste foto op de laatste berg voor de finish – die daar beneden (ongeveer naast mijn stokken) ligt. Alsof ik de meet al rook – als een speer naar beneden over kronkelpaadjes, mezelf behendig met mijn stokken mijn balans houdend, weg oversteken, door rivier de Semois waden en dan met natte schoenen heel heroisch de laatste 400m naar de finishstreep sprinten. Net voor de streep werd er nog keihard gejuicht+geklapt door alle bierdrinkende en BBQworstetende finishers+supporters (opgejut door M). Eindtijd: 15uur30min; blaren minimaal, spierpijn maximaal, glimlach van oor tot oor!


En nu? Geen idee, geen nieuwe uitspatting gepland…maar wat niet is, kan zo maar komen! Dus als je leuke ideeen hebt voor nieuwe uitdaging – laat het maar weten!


Voeding: bij start 1,5 liter water met eigen energie-mix voor drie uur; bij elke post aangevuld met 1,5 liter en energie voor twee uur (totaal 10,5liter); 3 PowerBars Cookie&Cream

Categorieën
Geen categorie

Vous avez le dossard N’107

Ardennes Mega Trail 
Samedi 03 julliet 2010
80KM – 4000m D+
trail+001 - geen-categorie - Vous avez le dossard N'107

03H00 Petit dejeuner offert aux coureurs
04H30 Briefing obligatoire pour les coureurs
05H00 Depart de l’Ardennes Mega Trail
24H00 Arret du chronometre officiel de la course
Categorieën
Geen categorie

Veluwe – zoooo mooi!

Veluwezoomtrail – ruim 50KM crossen over de Veluwe met een lusje door beschermd natuurgebied; dat leek mij wel wat. Een tijd geleden ingeschreven omdat het een mooie opmaat  is voor de Mega Ardennen Trail die over twee week op het program staat. Tja, toen wist ik nog niet dat ik in de aanloop last van mijn bilspieren zou krijgen. 

Met weinig KMs in de benen en totaal geen snelheid ben ik toch van start gegaan op zondagochtend. Waarom vraag je je af – dat vroeg ik mijzelf ook af. Of eigenlijk snapte ik wel waarom; tijdens de Be More Ultra Tour had ik voor het eerste over de Veluwe gerend en dat vond ik prachtig. Ingeschreven dus voor deze trail met de verwachting veel moois onderweg te zien. Zondag was de enige vraag nog eigenlijk: “Hoe lang houd ik het rennend vol?” Maar eigenlijk boeide me dat ook niet veel – ik wilde genieten onderweg en zo ver mogelijk komen!

De eerste verzorgingspost lag op 25KM dus er moest gerend worden met CamelBag. Deze keer mijn heuptas want mijn rugzakje had het een paar weken eerder opgegeven. Anderhalve liter om de middel met daarin mijn energie en nog een zak poeder om halverwege bij te vullen. In een sprint naar de start gegaan – starttijd hadden we iets te royaal ingeschat. Mijn hartslag tikte mijn maximaal aan – goed begin het halve werk. Inderdaad een goed begin – tot de 25KM liep ik namelijk veel te hard. Hartslag zat te hoog – maar ik was zo blij om te rennen en liet me meeslepen met de rest. In het eerste gedeelte zaten de meeste hoogtemeters met mooi glooiende heuvels door het bos maar ook klimmetje over de hei en alles onverhard!

9A2R6139 - geen-categorie - Veluwe - zoooo mooi!
De eerste 25KM (eerste verzorgingspost) was ik goed doorgekomen – alhoewel het veel te hard gegaan was. Mijn bovenbenen protesteerden behoorlijk in de stukken naar beneden. 
Vanaf hier ging een lust van 18KM richting/door het beschermde natuurgebied waar het mij eigenlijk om te doen was geweest – dus dat lusje pakte ik er nog bij. Tempo was er compleet uit op het valse plat, maar het was wel heel mooi. De laatste KMs kreeg ik gezelschap van de lintenman – dat betekende dat ik als laatste liep. Beetje kletsend kwamen we weer bij de verzorgingspost. Tja, nu nog maar 7KM naar de eindstreep – beetje suf om me thuis te laten brengen als ik op zich nog kan rennen. Het ging niet snel meer, waarschijnlijk was snelwandelen sneller, maar het was nog steeds mooi dus ging ik gestaag door. Net na de post een laatste klim en daarna glooiend met stukken mul zand terug naar de camping. Na 6uur17 kwam ik over de meet – toch wel blij dat ik er was want mijn benen voelden erg moe. De spierpijn die ik halverwege voelde, voelde ik niet meer – zou ik die eruit gelopen hebben? Nog een kopje thee op het terras van de camping en terug naar de stad. 
Wat een gave trail – volgend jaar ben ik weer van de partij!

Afstand 50,9KM – nagenoeg alles onverhard van bospad, trail tot mul zand; hoogtemeters 695m (gemeten met Polar 725); voor zes uur energiepoeder mee (koolhydraten+glucose 87,5% en eiwitten 12,5% met snufje bosvruchtensmaak).
Categorieën
Geen categorie

rekenwerk ter voorbereiding..

Eerste weekend van juli staat de Mega Ardennes Trail op het program. Op 1 januari in een spontane bui voor opgegeven…eerste editie van deze trail en hij lijkt mij geweldig. Locatie is in de buurt van de Bouillonante en die trail vond ik supermooi. Veel hoogtemeters in het parkoers waardoor je soms klauterend omhoog moest en half glijdend naar beneden – het heeft niet zo heel veel meer met hardlopen te maken…
Maar tja, blessure aan de bil loopt nog niet lekker. Vaak ook vermoeide benen van het werk, dus met de gelopen KMs is het dramatisch gesteld en snelheid zit er al helemaal niet meer in. Gelukkig is mijn beenkracht goed op peil door de spinning/fietsuren.
Voor de mentale voorbereiding heb ik wat rekenwerk gedaan. En de uitkomsten geven me weer inspiratie en moed!
Totale trail is 80KM met meer dan 4000 hoogtemeters. Ik mag daar 19uur over doen; dat is 4,21km/u. Dat klinkt doenlijk, toch?
Bij zinsnedes als: Halfweg, na 800 meter respijt langs de Maas, volgt de helling van Madasgascar, met 200 m hoogteverschil op 400m, stof voor straffe verhalen … . Dit is een van de niet minder 18 zaagtanden die de omloop vormen !! breekt er een glimlach door – dit is toch gekkenwerk…!! Verder is het “voedselzelfbevoorrading” dus met gevuld rugzak op pad en onderweg water tappen bij de posten.
Voor de geinteresseerden, hier een hoogteprofiel:

parcours+de+l%27AMT+2010 - geen-categorie - rekenwerk ter voorbereiding..


Categorieën
Geen categorie

kijkje bij Giro

Etappe van vandaag Amsterdam – Utrecht; supermooi parkoers, deels over heuvelrug en andere voor mij heel bekende stukken. Vandaag ook moederdag dus een dagje koersen van gemaakt. 
Begin van de middag het peloton net voorbij Driemond gezien – de brug van Uitermeer.
Kopgroephttp://www.youtube.com/watch?v=Y5UiFwIg5Go&feature=channel
Pelotonhttp://www.youtube.com/watch?v=oW_xQmlEmoo&feature=channel


Daarna doorfietsen naar Damme om koffie+gebak te halen bij moeders en snel weer richting Utrecht om de renners in hun laatste kilometers te zien rijden. 6KM voor de eindstreep, Strijkviertel, komen de renners vlak langs mijn camera gekoerst.
Voorste gedeelte peloton
http://www.youtube.com/watch?v=aq6Cry1oJsY&feature=channel


Een renner van Caisse d’Epargne is lek gereden en wisselt voor mijn neus zijn fiets.



Erg gaaf+speciaal dat de Giro in mijn leef/fietsomgeving ging – ik heb ervan genoten!

Categorieën
Geen categorie

Blokje om in Bouillon

Al maanden keek ik uit naar Trail La Bouillonante De laatste weken met iets minder zonnige blik vanwege een bilblessure. 50KM offroad rennen met 2450 hoogtemeters is een fikse klus! En tja, ik had al in geen tijden meer lekker gerend; de Be More Ultraloop over de Veluwe moest ik uit mijn tenen halen – de marathon in Utrecht een week later viel me nog zwaarder. Souplesse verdwenen, snelheid verdwenen – het voelde alsof ik beperkt werd in de zwaaibeweging van mijn rechterbeen. Mijn fysio kon mij vertellen dat de piriformis niet in top shape is. De 10KM vorige week in Weert waren aardig gegaan. Deze week nog twee keer bij fysio op bezoek. De 50KM zou ik sowieso niet redden maar er was ook een halve afstand met halve aantal hoogtemeters en ik hoopte van ganser harte dat ik die kon starten. Zondagochtend zou het beslismoment zijn.

CIMG0485 - geen-categorie - Blokje om in Bouillon

Zaterdagochtend fietsen opgeladen en met de auto naar het zuiden gereden. Bouillon is een klein stadje aan Le Semois, met een fort boven op een bergrichel. Lunch bij het fort gegeten, boodschappen gedaan, camping opgezocht en uitladen. Het is al einde van de middag maar zulk mooi weer dat we een stukje gaan fietsen. Prachtige omgeving en deels gereden in het gebied waar de trail gelopen wordt. Sterker nog, het blijkt dat we onze tent hebben opgezet langs het parkoers!

CIMG0488 - geen-categorie - Blokje om in Bouillon

Zondagochtend is het zover; ik vergeet eigenlijk een beslissing te nemen en bereid me voor op de 24KM. Het zit dus wel snor met het mentale deel van de blessure. Op de fiets rijden we weer richting fort. Om 9:10 vertrekken de 50KMers en precies 45 minuut later mag ik vanaf de binnenplaats naar buiten rennen. Ik start achteraan want ik weet dat ik toch niet hard kan en wellicht meer moet wandelen dan anderen. Vanaf het fort rennen we over het asfalt naar beneden (het enige stukje verhard van het parkoers), naar de rivier Le Semois, daar volgen we het pad langs de rivier richting de camping (het enige stukje plat van het parkoers). 








Net na de camping gaat de eerste steile helling omhoog – wij gaan in file omhoog. Ondanks dat ik rustig aan wil doen, wil ik ook weer niet wandelend afdalen. Achterin starten doe ik dus ook nooit meer – te veel file onderweg. Kuiten protesteren flink in de eerste KMs. Maar de bilspier meldt zich nog niet – zolang ik kleine pasjes blijf maken gaat het goed. Bij de eerste drankpost op 12KM ben ik eindelijk lekker warm gedraaid en heb het naar mijn zin. Water bijtanken en mixen met mijn eigen koolhydraat/eiwitpoeder en weer door.


Na de post wederom steil omhoog, ik ren achter wat gekleurde shirts aan en gun me niet veel blikken omhoog/in de verte. Stom want hierdoor loop ik gezamenlijk met de mannen de verkeerde kant op. Een paar honderd meter hoger komen we er achter dus weer naar beneden.. ..terug bij het parkoers moesten we achteraan aansluiten in de file bij het steile gedeelte. Ik had lekkere benen en had geen zin om te wandelen maar op single track viel er weinig in te halen. Sterker nog, bij de trappen stond meer dan een kwartier file! Gelukkig kan ik bij een van de trappen er via een ’tres dangereux’ stukje omheen. Tientallen meters meer klimmen op handen+voeten en door grindbak naar beneden laten ‘sliden’ – dit was pas echt leuk! 
Single track houdt nog even aan en ik moet me telkens in houden – misschien niet eens zo erg want ik ben er nog niet, maar ik ben zo enthou dat ik er graag langs zou willen denderen. Mijn inhaalrace is namelijk begonnen! De laatste post is alleen water – snel een slok genomen en meteen weer door, ik was nu lekker op dreef en hoefde nog maar 5KM.



CIMG0517 - geen-categorie - Blokje om in Bouillon

Waar de meesten wandelen kan ik nog rennen. Of wat heet rennen, meer dribbelen maar toch net een fractie sneller. Nog een paar keer pittig omhoog en dan staat ineens de uitkijktoren voor mijn neus – het laatste stuk! Vanaf hier kun je het fort in de diepte zien liggen en de route gaat steil naar beneden. Bovenbenen vinden het inmiddels niet leuk meer maar die bilspier houdt zich wonderbaarlijk wel. Kleine stapjes naar beneden en ook hier kan ik nog mensen inhalen. De rivier weer oversteken en dan een fikse trap naar boven – ik heb nog genoeg kracht+puf om de trap op te rennen. Stukje langs helling waar supporters zitten die voor iedereen juichen en afslaan naar de finish. Wiehoeeee – ik ben gefinished. Wat een gaaf evenement – ik heb zo genoten onderweg. Ruim 4 uur buitengespeeld op een prachtige dag!! 




Gelopen op Adidas Kanadia TR2, koolhydraten/eiwit mix
Prachtige stek om terug te komen voor trailrunning+mountainbiken, maar ook ‘hardfietsen’ kan in die buurt.

Categorieën
Geen categorie

zomaar tussendoor

Spontaan stond ik vandaag aan de start van een kwart triatlon: de stadstriathlon in Weert. Beetje vroeg in het seizoen, dus dat betekent ijskoud water. Maar gelukkig veel zon en weinig wind zodat we op de fiets weer snel konden opwarmen. Hamvraag van vandaag was toch wel hoe mijn rechterbilspier het zou doen…door het vele lauf+loopwerk van de afgelopen weken is deze overbelast. Dinsdag kon ik nog geen 800meter pijnvrij over de baan schuifelen maar de behandeling van donderdag van Lotte voelde heel goed. Althans, voelde helemaal niet goed of fijn maar het beurse gevoel van vrijdag gaf aan dat er flink wat werk verricht was in die rechterbil. Zaterdag kon ik alweer normaal op een harde stoel zitten dus ik was positief gestemd dat ik kon hardlopen, of ik het 10KM zou volhouden was spannend.


Afijn, aangezien de treinen maar tot Heeze reden, kon ik mooi warmfietsen (20KM) naar Weert. De start+finish lagen midden in het dorp – gezellige stek. Dit jaar nog niet buitengezwommen dus het aantrekken van wetsuit ging nog niet soepel. Twee badmutsen over elkaar want het water is slechts 13,6graad. 

stadstria+Weert+2010+2 - geen-categorie - zomaar tussendoor

Het water voelt aan als ijsblokjes – handen en voeten zijn meteen verstijfd. Snel opzwemmen naar de start en daar hopelijk niet te lang wachten voor het schot valt. Toch dobberen we nog wat langer dan me lief is; flink watertrappelen en ik kan de kou aardig weerstaan. Het startschot valt – 500meter heen en 500meter terug, klinkt niet moeilijk en is niet moeilijk. Wat wel moeilijk was om met verkleumde handen mijn wetsuit uit te krijgen en te rennen naar parc fermee. Maar het ging gelukkig zonder kleer/wetsuitscheuren. 



stadstria+Weert+2010+3 - geen-categorie - zomaar tussendoor

stadstria+Weert+2010 - geen-categorie - zomaar tussendoorOp de fiets was het lekker bijkomen, weinig wind en heerlijk zonnetje onderweg. Alleen was ik even vergeten hoeveel ronden ik mocht rijden; waren het er zes of acht? Na eerste doorkomst naar KMs kijken en tijd. Rekenen, rekenen; hmmm met zes ronden zou ik erg rap zijn en met acht ronden wel erg sloom. Halverwege dan nog maar ns kijken op de teller. Na ruim half uur weer ns de teller gecheckt, sjout – hij telt geen KMs meer. Dan nog maar ns rekenen en tot een conclusie gekomen: zeven ronden! Nog net voor de balk mijn schoenen los+uit kunnen trekken en dus op blote voetjes het PF ingerend. Wissel ging niet zo snel want de veters mocht ik deze keer strikken (snelsluiters vergeten – maar dat was dan ook het enige wat ik vergeten was, valt dus best mee!).


Lopen deden we op een rondje van 2km door het centrum. Nu was het dus spannend, hoe lang zou mijn bil het houden? Ronde 1 gaat na de overgang (eerste KM liep ik voor mijn gevoel met x-benen, as usual) goed. Bij de finish check ik de doorkomsttijd om mijn verval in de gaten te houden. Volgende ronde lopen eigenlijk prima en ik zie dat ik er ruim 10min over doe. Prima tijd voor 2KM aangezien ik al tijden niet meer lekker (snel) loop. Rond 3 begint het een beetje te trekken in de rechterbil maar ik kan nog doorlopen. Snelheid is hetzelfde dus ik ben tevree en begin er vertrouwen in te krijgen dat ik kan finishen. Ronde 4 trekt de bil steeds meer maar nog steeds prima rondetijd. Laatste ronde negeer ik de pijn en ren onder het finishdoek door in een tijd van 2:28:12. Heel erg tevreden! Zwemmen was koud, fietsen lekker en lopen goed genoeg. 

Categorieën
Geen categorie

Be More – je komt ze overal tegen

Tweede Paasdag – Jaarbeursplein Utrecht – startvak voor de marathon – ik kijk om me heen en herken het “Be More Ultra Tour shirt“! Hier op de kiek met drie BMUT-lopers, maar ik heb er meer gespot… Zowel op als langs het parkoers: one big running family!


Marathon+Utr.+5 4+004 LR - geen-categorie - Be More - je komt ze overal tegen
Leuk om nieuwe vrienden te maken – maar goed beschouwd was ik er natuurlijk om te rennen! Over mijn eerste losse marathon valt weinig te zeggen – geen moment lekker gelopen. Kijk ik ben het wel gewend om de eerste KMs in de wedstrijd niet lekker te lopen (diesel moet dan nog warmdraaien) maar deze diesel wilde niet soepel lopen. Dankzij de supporters onderweg (ik kon toch niet uitstappen en hen vergeefs laten wachten?!) ben ik gefinished. Mentale strijd gewonnen! Volgende keer loop ik vast lekkerder..
Categorieën
Geen categorie

wahaat 50km? rennend?

Volgers die me al langer op de hielen zitten, kijken misschien niet verbaasd op..maar menig mens krabt zich bedenkelijk achter het oor als ik zeg wat ik gister gedaan heb: 50KM hardgelopen over de Veluwe. Het was zeker geen peanuts, maar mijn inspanning verbleekt bij helden die dit 5 dagen achter elkaar doen… 

logo bmut - geen-categorie - wahaat 50km? rennend?

Het complete verhaal over de Be More Ultra Tour!
Begin dit jaar kwam het volgende bericht door: Martine, Pieter en Léonie lopen van 24 tot en met 28 maart dwars door Nederland om geld op te halen voor de kids bij Mother of Peace in Zuid Afrika. Loop mee en beleef dit unieke evenement! 




Léonie ken ik van mijn eerste ultra vorig jaar en met Martine had ik inmiddels via Twitter kennisgemaakt. Beide superultra-loopsters deed dus wel vermoeden dat het hier ging om een aanzienlijke tour. Vrijdag mocht ik aanhaken op dag drie van de Be More Ultra Tour – 50KM koersen over de Veluwe. Het team van vandaag:

IMG 0324 - geen-categorie - wahaat 50km? rennend?



De organisatie van de hardloop4daagse had de etappe van vandaag uitgezet. 
Vanuit het Orderbos volgt een ronde over Assel, Kootwijk, Stroe, Koudhoorn. Vervolgens via het Speulderbos gaat het verder langs Drie, Speuld en het Uddelermeer. Tot slot wordt Hoog Soeren aangedaan alvorens de finish wordt bereikt op de atletiekbaan in het Orderbos. Onderweg werden vele foto’s geschoten door Maurice; alle credits van de foto’s zijn voor hem!

IMG 0373 - geen-categorie - wahaat 50km? rennend?
Hier kan ik nog fris lachen+zwaaien! De eerste etappe (18KM) liep gemakkelijk. Mijn n+zwaaien! De eerste etappe (18KM) liep gemakkelijk. Mijn CamelBak had ik gevuld met mijn eigen energie-brouwsel en bidonnetje water bij de ‘voorraad-fiets’ gedeponeerd; op deze manier kon ik onderweg blijven drinken. Bij de eerste post extra bijtanken met Herbalife H3O energiedrank.





IMG 0465 - geen-categorie - wahaat 50km? rennend?Tweede etappe was relatief kort met 13KM en deze vlogen dan ook voorbij. Inmiddels begon het wat frisser te worden; maar we mochten absoluut niet klagen over het weer. Fantastisch weer, drie druppels gevoeld maar voor de rest liepen we om de buien heen.
Derde etappe liep een groot stuk over de hei – prachtig!

IMG 0479 - geen-categorie - wahaat 50km? rennend?

Diepgaand gesprek na het marathonpunt – ik zat er zwaar doorheen maar was erg blij met mijn gesprekspartner. Toegegeven, hij heeft meer energie aan woorden verspild dan ik… ik was allang blij dat ik mijn ene been voor de andere kon krijgen.


Na 52KM hoorden we flink gejoel+gefluit – terug in Apeldoorn werden we enthousiast onthaald door de crew en organisatoren van deze etappe. De Veluwe was erg mooi om over te rennen – hier moet ik zeker ns een keer terugkomen. Maar eerst herstellen van dit loopje…

Categorieën
Geen categorie

6 zaterdagen in maart+april…

iRun.php - geen-categorie - 6 zaterdagen in maart+april...
Op zes zaterdagen in maart+april 2010 ren ik met deze enthousiastelingen elke zaterdagochtend rondjes in het park of langs de Singel. Het zijn mijn iRunners van het voorjaar 2010!!