uitdaging op de valreep van het jaar: WCC

West Coast Challenge 2010 – Chantal en ik zijn finishers!


In het kort: 
Twee personen, een fiets, 135KM van Den Helder naar Hoek van Holland op 1 dag.


In het lang:

Twee maand geleden verspreidde een clubgenoot de aankondiging van de West Coast Challenge; van Den Helder naar Hoek van Holland in koppel waarbij de een loopt en de ander fietst, wisselen onderweg mag je zo vaak doen als je wilt. Met recht een Challenge want deze kuststrook is zo’n 120KM lang en van/naar startplaats kom je toch snel aan 135KM! Aangezien Chantal en ik plannen hebben om volgend jaar de Trans Alpine Run te starten, was dit een goede gelegenheid om elkaar te leren kennen op gebied van samenwerken, motiveren, presteren, bikkelen, etc. De datum werd genoteerd in de agenda’s en door Marcel werd natuurlijk weer een eindtijd voorspeld.

De Berenloop lag mooi op de aanlooproute voor de Challenge – die paar KMs op het strand waren voor ons de eerste keer hardlopen op het strand. Die KMs gingen goed, maar het is niet vanzelfsprekend dat de hele kustlijn de hele dag er zo strak bij ligt. Verder waren we erg bezorgd over het fietsen – een korte, niet afgemaakt door 3x lekrijden, training op Soestduinen maakte ons niet vrolijker. Toch de moed bij elkaar gescharreld en ons ingeschreven voor deze Challenge.


De voorbereiding was grondig – kaarten bestuderen, route noord-zuid en zuid-noord van KM tot KM uiteengezet (wind zou bepalen waar we zouden starten), eb+vloed in kaart gebracht, begeleiding/coaches ingeschakeld, supporters geregeld voor onderweg. Ondanks dat we zoveel geregeld+georganiseerd hadden, kreeg ik maar met moeite mijn persoonlijke voorbereiding klaar. Normaliter geen problemen voor mij met spullen pakken, voeding organiseren, logistiek dingen regelen – afgelopen week was een regelrechte ramp en dus leverde dat bij mij wel wat stress op…. Maar toch nog op tijd alles gefixed.


Vrijdagavond mochten wij ons melden bij het KIM in Den Helder; twee hele grote tassen gevuld met spullen + eten onderweg. Rest van spullen (extra eten + reservekleding + reserveschoenen) zouden op zaterdag meekomen met onze coaches. ’s Avonds nog een briefing waarin doodleuk werd aangekondigd dat vloed in zou zetten vanaf 6 uur – SCHRIK, wij hadden rekening gehouden met een uur later. Dat betekende dat we wellicht van tactiek moesten veranderen… Wij wilden bij voorkeur ieder de helft doen – Chantal deel 1 rennend en ik deel 2. Om half twaalf nog een blik op de kaarten geworpen en geconstateerd dat als we rap van start zouden gaan, we wellicht met vloed nog aardig uit zouden komen. Met een aardig gerust hart gingen we uiteindelijk slapen; het licht in de slaapzaal ging tegen twaalven uit. Ruim drie uur later ging er een wekker – tijd om op te staan, spullen pakken, ontbijten, bidonnetjes vullen. Om half vijf gingen we met 14 teams (9 op hele en 5 op halve afstand) naar de start bij het KNRM-gebouw in de haven. De Challenge is een sponsortocht voor de KNRM; onze bijdragen gaan naar de reddingsbrigade en daarnaast ondersteunden zijn ons bij onze toch langs de kust door als bevoorradingspost te fungeren en soms zelfs als begeleiding van teams (ook bij ons!).


Vijf uur ’s ochtends – het startschot valt, onder begeleiding van de KHV-truck (van KNRM) rennen/fietsen we over de dijk langs de noordkant van Den Helder om een aantal KMs verderop het strand op te gaan. Het is pikdonker en we hebben petzls op om bij te schijnen. Het strand ligt er geweldig bij – helemaal strak en het fietsen gaat prima. Ter orientatie: zee op rechts en duinen op links, verder koersen we op achterlampen van anderen en natuurlijk de zwaailichten van de KVH-trucks.
Eerste deel samen op; vlak voor hoogste punt van vloed (paal 13 – die avond ervoor nog bepaald) ging ik (fietser) van het strand om door de duinen naar volgende punt te gaan. Slimme strategie – andere teams hebben daar flink wat tijd verloren door geploeter van fieters. Bij de Hondsbosche Zeewering weer een stuk meegefietst over de dijk en Chantal van nodige voeding+drank voorzien voor volgende stuk zonder gebegeleiding. In Bergen vond ik weer aansluiting, weliswaar net na de zandsuppletie (want daar was geen doorkomen aan op de fiets). Vanaf hier samen naar IJmuiden kunnen gaan – onderweg begeleid door onze coaches, hetzij met thee of stukje rennen/fietsen. Net boven Wijk aan Zee liep onze eerste supporter ons tegemoet, Dirk zou bij ons blijven tot aan Zandvoort! Chantal liep als een jekko de eerste 60KMs naar IJmuiden en liet een aantal duo’s die de halve afstand gingen doen, achter zich! Laatste KMs waren zwaar voor zowel loper als fietser, mul zand en telkens weer aanzetten doordat je wegglijd. Allebei keken we niet zo vrolijk meer, maar we keken uit naar de overtocht met een heuse reddingsboot! Binnen no time (echt veels te snel want het was echt kicken) stonden we in IJmuiden weer op de kade. Hier wisselden Chantal en ik van hesje – mijn loopgedeelte startte nu net als mijn tweede leven… 

Vol adrenaline maar ook hyperend van alle support startte ik deel 2. Ik danste over het strand met een supportteam van 4mens sterk! Dirk die nog steeds meeliep, Edwin die aangewaaid was en Annick+Judith die bij het wisselpunt stonden te trappelen om mee te rennen. Net boven Zandvoort kwam ook Klaar me nog tegemoet rennen. In Zandvoort nam ik afscheid van de meesten, Marcel ging nog een stuk mee en Chantal was ondertussen weer aangesloten. Op naar Noordwijk en goed kijken onderweg want er was weer een supportteam onderweg: Floor, Ronald en Lobke. Halverwege sloten ze al bij ons aan – hier vond ik het toch wel fijn om Chantal een klein stukje te laten lopen, mijn voeten deden pijn (blaren) en maag was van streek. Na paar KMs kreeg ik het koud op de fiets en wilde ik weer lopen. Ondertussen vast naar coach Marcel gebeld dat ik nieuwe schoenen+sokken wilde in Noordwijk. Hier stond weer een groot team klaar voor ons met thee en jawel ‘verse’ schoenen, mijn FREEs. Ik vloog snel weer door met alweer Marcel voor een paar KMs aan mijn zijde. 

Katwijk in zicht en daarna een lang stuk doorbanjeren naar Scheveningen. Hier had ik het toch wel zwaar; benen gingen verstijven, maar weer iets van streek en ook al wat leeg qua energie. Chantal sprak magische woorden uit: vanaf Scheveningen is het nog maar een halve marathon. Ik fixeerde mijn blik op de wazige contouren van Scheveningen en zei geen woord meer. Die laatste KMs kregen we begeleiding van de KNRM – we waren het laatste team en zij zouden ons door Scheveningen loodsen. De woorden van Chantal bleven in mijn hoofd rondzingen, na Scheveningen is het nog maar een halve marathon; de gedachte dat ik er al een hele marathon op had zitten, verbande ik uit mijn hoofd => vooruit blijven kijken. Ook hier vergezelde Marcel ons een aantal KMs richting Kijkduin en daar stonden H en K met heerlijke thee voor ons. Hoe meer zuidelijk we kwamen hoe minder goed het strand erbij lag – helaas kostte het Chantal te veel moeite om bij mij te blijven en ging door de duinen verder. Ondertussen werd ik door de KVH-truck naar het hek begeleid waardoor ik langs de zandsuppletie kon rennen, nou ja rennen… het zand was zo mul dat het meer harken dan rennen was. Schemering zette in en petzl ging aan; langs de suppletie en weer het strand op. Nog steeds te slecht om te fietsen dus was ik alleen, heel alleen. Lampjes van voorgangers waren niet te zien en KVH-truck reed tussen ons heen/weer. Zoekend naar hard zand harkte ik KM na KM voort – laatste 3KM sloot Klaar weer aan, lekker even wat afleiding. Bij Hoek van Holland werd ik weer onthaald door de KVH-truck en zo rende ik voor de truck uit richting finish. Chantal was bij mij, coaches waren bij ons => vette smile door de finishboog. En sorry Marcel, alweer hebben we je teleur moeten stellen door sneller te zijn dan je voorspelde eindtijd….


Dank aan de organisatie om deze geweldige uitdaging te organiseren; een bijna nog grotere dank aan KNRM die voor ons telkens als een ‘baken in zee’ fungeerden. Maar ook zonder alle coaching+support+succesSMSjes+etc zou het niet gelukt zijn – een lange zware dag werd hierdoor een fantastische beleving.


Eindtijd: 13:53:46
Schoenen: Nike Pegasus (20KM) en FREE (40KM)
Fiets: leenATB van Rijwielpaleis Bilthoven
Route: http://www.afstandmeten.nl/index.php?id=525391