Twee weken geleden kwam het bericht door dat mijn avontuur een jaar verplaatst wordt. Goed dat deze beslissing genomen was en gezien de omstandigheden nu, kon het ook niet anders. Maar tja, hoe ga je daar dan mee om? Het is lastig om 13,5 maand focus en conditie te houden, dus komt er een break. Een break op alle fronten…
Lichamelijk wilde ik afstand nemen door een mini-TAT te doen. Met de huidige buitenwatertemperaturen kan de zwemafstand niet te lang zijn. De motivatie om lang te fietsen met windkracht 4 is niet bijster groot. En de knie wil eerlijk gezegd ook nog niet helemaal pijnvrij meewerken. Dus werd het op een donderdagmiddag een 1/100e van #thinkbig (zie Strava voor details). De rekenaars onder jullie zullen nu vast doorrekenen in hoeverre dit haalbaar is voor de complete afstand. Ik reken jullie vast voor: 100×3:23 => grofweg 336 uur, dat zijn 14 dagen continue; dus als ik elke dag 12uur sport dan kom ik er wel…knipoog.
Mentaal is het wat lastiger om #thinkbig weg te leggen. Dus heb ik als eerste al mijn notities, kaarten, de geeltjes en het blauwe boekje op één hoop gelegd. Ik ben alles doorgelopen en heb een laaste braindump gedaan van dingen die nog in mijn hoofd zaten. Daarna heb ik hetzelfde voor de digitale mappen, lijsten en trello-kaarten gedaan. Nu is als het ware mijn hoofd leeg. En als er iets door mijn hoofd flitst dan ligt er een bloknoot klaar om het te noteren en in de kast bij de andere spullen te leggen.
Mijn team, daar neem ik geen break van… gewoon dingen samen doen en dan nu niet over #thinkbig hebben. Dat lukt makkelijk, ze zijn niet voor niets mijn vrienden.
Enne, tja…die break is leuk maar ik wil uiteraard niet stil zitten, dus de plannen worden alweer gesmeed. Ik moet zeggen dat mijn team borrelt van de ideeën en daar zitten ook wel weer een paar “slechte” tussen… Volg me voor project #schuinestreep en project #zuiderzee!
