Categorieën
Geen categorie

Hälsingeleden

..het deel van Bollnäs naar Harsa en door naar Järsvö!

IMG 2449 1 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Perfect hiking plaatje

Mijn bestemming in Zweden is Undersvik – daar mag ik dit weekend naar mijn diploma-uitreiking van mijn Vita Bandet (meer daarover in een volgende blogpost). Uiteraard  grijp ik deze mogelijkheid aan met een paar extra dagen om te hiken. Ik heb geen zin om minimalistisch te gaan en dus zoek ik iets met overnachtingsmogelijkheden. Uiteindelijk kom ik uit bij een deel van de Hälsingeleden dat eindigt in de buurt van Järvsö dat dan weer in de buurt van Undersvik ligt. Totaal 78 km – mooi op te delen in 4 dagetappes, met aanloop op de startavond. 

Bollnäs – Bollebacken 5,32km

Ik reis af naar Bollnäs en stap daar vroeg in de avond van de trein. Onderweg heb ik al boodschappen gedaan, zodat ik meteen aan de wandel kan naar mijn eerste bestemming: Bollebacken. Met de boodschappen deels in de hand (geen zin om ze netjes in de tas te steken), wandel ik in de schemer het dorp uit. Al snel wordt het donkerder en zoek ik enigszins op de tast mijn pad bergop. Het is nu al leuk! 

IMG 2133 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Afdaling op donkere ski-piste

Rond achten in de avond kom ik bij Bollegården, mijn acco aan en wordt ik ontvangen door Lars – oudkampioen Nordic Combination (met de nodige bekers/medailles in de hal). Het blijkt hier allemaal om sport te draaien: zomer- en winterskiën, hiken, zwemmen, langlaufen, etc. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het laatste deel van mijn route over een donkere ski-piste ging.

Bollebacken – Acktjärbo 19 km 

Het is een koude start – de velden zijn bevroren en het gras knispert onder mijn schoenen. De ochtendzon doet goed haar best en geeft wat warmte. Een prachtige start! De velden maken snel plaats voor onverharde wegen en na een paar kilometer kom ik in het dennenbos. Hier is meer schaduw – de handschoenen blijven nog even aan. Het pad is gemakkelijk te volgen; de markering is oranje; dus oranje verf op bomen en palen met oranje top. Het pad is lichtelijk overgroeid en bedekt met gouden blaadjes van de bomen. Ik trek door het glooiende landschap; rugzak op en grote lach op mijn gezicht. Het is stil om mij heen, ik heb geen haast en ik geniet met volle teugen. Yup, dit voelt als vrijheid! 

IMG 2142 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Op weg naar Harsa, via Acktjärbo

Ongeveer elk uur heb ik een stop, dit is vaak bij een vindskydd of een verlaten groepje van huizen. Rond lunch gaat de Zweedse voorkeursroute via Grasberget, een stukje klimmen. Het pad onderlangs is nat; als de Zweden aangeven dat iets nat is, dan is het zeiknat.. Heel veel klimmen doe ik deze tocht niet; de bergen zijn meer het formaat van heuvels en ze reiken niet veel hoger dan 500m. 

IMG 2239 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Detour via Grasberget

Net na lunchtijd kom ik bij Galvsjön. Het is nog steeds fris en de wind waait recht over het meer in mijn gezicht. Het zonnetje piept zo nu en dan door de wolken en dat is genoeg uitnodiging om een skinnydip  te doen.  

Het laatste deel van de route van vandaag gaat omhoog naar Acktjärbo. Onderweg moet ik meerdere keren door stukken moeras; ik probeer er omheen te springen/manoeuvreren. Maar uiteindelijk zijn mijn schoenen toch zeiknat. 

IMG 2268 1 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Balken voor een poging droge voeten te houden in het moeras

Eindpunt van vandaag is bij een langlaufgebied met een hut die het gehele jaar geopend is. Er zijn 8 slaapplekken, een keuken met kachel om op te koken en een woonkamer met haard. Buiten is een gebouw met twee droogtoiletten en een houtvoorraad.. Water vind ik 50m verderop bij een bronnetje. Alle ingrediënten voor een aangenaam verblijf. Behalve dan dat er geen dekens zijn en ik geen slaapzak bij mij heb. Dat wordt dus flink vuur maken en een warme plek improviseren voor deze nacht.

IMG 2284 1024x768 - geen-categorie - Hälsingeleden
Diner bij houtvuur

Mijn diner is snel klaar: wat verse snackgroenten, deels in de groentenbouillon, en Wasa krackers met paté. Leesvoer heb ik van thuis meegenomen, ook meteen mooi aansteekmateriaal voor de haard!

Acktjärnbo- Byvallen 14km

IMG 2289 1024x768 - geen-categorie - Hälsingeleden
Mij maak je blij met een warme koffie in de morgen!

Het lukt me om een paar keer ’s nachts op tijd een blok hout op het vuur te gooien en daarmee is het comfortabel genoeg. ’s Ochtends stook ik alleen het houtfornuis op voor de warme koffie en thee. Ook deze ochtend is het een fris begin met bevroren gras. Glooiend wandel ik Bessbo en Möckelbåsbo. Hier is een dorpje dat in de zomer een stuk levendiger is gezien de meerdere picknicktafels.  

IMG 2347 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Hmm, waar wordt dit hutje voor gebruikt?!

Vanaf hier gaat het glooiend naar Nyvallen en zijn er meerdere stukken met moeras. Op dit gedeelte is het pad minder goed onderhouden en liggen er minder planken bij de moerassen. Kortom, ik zak nog dieper weg in de blub. Nyvallen bestaat uit een hutje in de kleuren van mijn hike-outfit – daar word ik wel vrolijk van. Zo’n 100m verder ligt Simsjon; en ja, ik doe weer een skinnydip. Dit water is kouder dan gister en ik wandel daarna stevig door om warm te worden.  

IMG 2371 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Hut in de kleuren van mijn kleding

Het is een korte etappe en begin van de middag ben ik al op mijn bestemming: Byvallen. Dit is een groot huis dat voor activiteiten gehuurd kan worden.  Er zit een kleine ruimte op de kop van het huis waar een keukenfornuis is en 4 bedden. Buiten vind ik de houtvoorraad, de waterpomp en er staan vier picknicktafels.

IMG 2389 2 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Waterpomp en houtvoorraad bij de hut in Byvallen

Het is zulk mooi weer, strakblauwe lucht en windstil dat ik buiten lunch en mijn krant lees. Tegen het einde van de middag wordt het frisser en besluit ik het vuur in het fornuis te starten. Helaas, het lukte me niet om een vuurtje te stoken in deze prachtige Husqvarna.

Na een uur klooien bedenk ik me dat ik het ook buiten kan proberen; daar kan ik uiteraard ook water koken en mijn schoenen drogen. Zelfs dat lukt me niet; geen wind en blijkbaar is alles heel vochtig. Ik voel me klunzig dat het me niet lukt en baal best wel. In deze hut zijn ook geen dekens dus ik zorgen dat ik op een andere manier warm ga slapen – het wordt een paar keer heen en weer rennen over straat.

Byvallen – Harsa 19km

Dit was geen comfortabel warme nacht, maar gelukkig heb ik nog wel wat kunnen slapen. Rillend sta ik op en buiten jog ik een stukje om op temperatuur te komen. Het is nog steeds windstil dus ik heb er geen vertrouwen in dat het me nu wel zou lukken om vuur te maken. Geen koffie bij het ontbijt, dus gun ik mezelf een complete reep chocolade ter compensatie – dan ben ik in ieder geval voor mezelf een beetje te genieten.

De klim gaat richting Svedåsen – het oude bos is deels gekapt en meerdere windmowindmolens steken ver boven de bomen uit. Het is een deel van Finnskogen, een gebied waar in heel vroegere tijden Finnen woonden. Ik kom bij een huis met een bord in de tuin. Op het bord staat iets van galerie en nog meer tekst die ik niet begrijp. Het huis ziet er verlaten uit maar het lijkt wel of het in de zomer gebruikt wordt. Ik zie een toilet en maak er gebruik van – toch wel fijner dan je behoefte in de natuur te moeten doen. Daarna maak ik nog een rondje rond het huis tot er plots iemand uit de voordeur stapt. Oeps, we schrikken lichtjes van elkaar. Het blijkt dat Wila hier woont en deze galerie heeft. Ze laat me zien welke mooie kunstwerken ze maakt van natuurlijke materialen. Wel vraagt ze mij om mijn mobiel weg te leggen – het blijkt dat ze niet tegen straling kan. Vandaar dat ze op deze plek woont; een plek met extreem weinig straling en dus ook geen bereik. In de winter verblijft ze in een dorp waar ze ook kan wassen en koken, echter dan moet ze binnen 3 meter van het huis blijven om geen last te hebben van de straling. Ongelofelijk, dat is geen gemakkelijk leven in de huidige maatschappij.

 

IMG 2466 1 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Atelier en stralingsvrije plek (dan moet ik wel mijn mobiel uitschakelen..)

Ik wandel door naar Prästvallen, een klein dorpje dat deels bewoond is. Het pad is lastiger te volgen en de moerasstukken zijn langer en dieper dan de vorige dagen. Zelfs de plasticzakjes-strategie blijkt niet te werken want ik zak tot boven de enkels (ofwel boven de plastic zakjes) in de blub. Sterker nog, af en toe verlies ik bijna mijn schoen – ik kan er wel om lachen hoe ik aan het kneien ben. 

IMG 2474 1 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
“Plastic zakjes strategie” voor de moerasdelen #didnotwork

Steeds verder klim ik; ik rond de Hästberget en de Kronskogskojan om uiteindelijk op de Blackåsberget te staan (504m hoog). De afdaling gaat door nog meer moerasgebied richting Harsa. Dat is mijn bestemming van vandaag – ik hoop daar een bed in het hostel te hebben. Ook nu heb ik nog steeds geen bereik en kan ik dus niet informeren of er plek is. Ik banjer door tot het hostel en het blijkt dat ik nipt op tijd ben. Een kwartier later en alles zou afgesloten zijn en had ik een andere optie moeten vinden. Deze nacht heb ik dus wel een comfortabel bed, een warme douche en verwarming. En zelfs de allergrootste tv die ik ooit gezien heb, het Zweedse nieuws was ineens erg indrukwekkend op dit bioscoopgrote beeldscherm. 

IMG 2548 1024x768 - geen-categorie - Hälsingeleden
Uitzicht!

Harsa – Järvsö 21km 

Jippie, warme koffie en thee bij mijn ontbijt dat vind ik wel weer luxe. Vandaag is het helaas geen enorm inspirerende route; grotendeels langs de asfaltweg. Er is geen alternatief, maar gelukkig is het een rustige weg en ik heb vandaag geen plastic zakjes nodig. Bovendien tref ik weer goed weer en is er ook een mooi skinnydip-meer. Vandaag is het grotendeels bergaf en met het asfalt onder de voeten gaan de kilometers toch nog snel voorbij. 

IMG 2585 1024x768 - geen-categorie - Hälsingeleden
Langs velden en boerderijen

Een echte fika nuttig ik in het dorp. En ook is er een supermarkt voor mijn boodschappen. Bij de VVV informeer ik vast naar de dingen die er te doen zijn in het dorp. Het is superlaag seizoen dus alleen de dierentuin is geopend. Mijn acco ligt een paar kilometer buiten het dorp dus ik wandel weer verder.   

IMG 2599 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Kerk van Järvsö

Met deze wandeletappe eindigde mijn micro-adventure op de Hälsingeleden. Een leuke en makkelijke route in een prachtig herfstig landschap en vanwege de moerasdelen kun je laarzen overwegen. Aanrader is om een slaapzak mee te nemen! 

  • Bollnäs – Bollebacken 5km, 128hm
  • Bollebacken – Acktjärbo 19km, 462hm
  • Acktjärbo – Byvallen 14km, 205hm
  • Byvallen – Harsa 19km, 433hm
  • Harsa – Järvsö 21km, 123hm
IMG 2334 768x1024 - geen-categorie - Hälsingeleden
Categorieën
Geen categorie

#thinkmicro – swimpacking

Al tijden keek ik uit naar dit avontuur: swimpacking. Hetzelfde concept als bikepacking, hiking maar dan zwemmend – klinkt geniaal toch?

Harpoenduikdrijfplank

Maar hoe doe je dat? Uiteraard is dit niet nieuw en er bestaat een speciale swim-unit waar je je spullen op mee kunt nemen. Het is de Ruckraft, een bedrijf in de UK verkoopt ze, verhuurt ze en organiseert events. De Ruckraft ziet er super uit, maar heeft lange levertijd en kost een aardige bom duiten (los van de importkosten). Omdat ik niet zeker weet of ik het echt leuk ga vinden (alhoewel.. ik ben gek op zwemmen dus waarom zou ik dit níet leuk vinden?!), zocht ik een alternatief. De, wat minder fancy uitgevoerde, opblaasbare drijfplank voor harpoenduiken leek mij wel wat.

opblaasbare drijfplank voor harpoenduiken in vrije duik spf 500 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking

Test

Inmiddels is het einde openwater zwemseizoen eer ik deze in huis heb; maar hé ik wil ‘m wel erg graag uitproberen. Dus de hele week de weerberichten in de gaten gehouden, ik heb namelijk drie eisen: – geen regen – geen koude nacht – weinig wind. Voorspellingen voor afgelopen nacht waren aan het begin van de week de meest gunstigste. Dus testte ik vol verwachting donderdag mijn harpoenduikdrijfplank; want ik wist niet of het überhaupt zou lukken. Aangezien mijn meeste drybags niet écht meer dry zijn en ook niet zo groot, testte ik met mijn fietstassen. De tassen kunnen tegen stootje, zijn makkelijk vast te maken en zijn behoorlijk waterdicht. Test was geslaagd, de harpoenduikdrijfplank doopte ik om in Swimpack.

IMG 3893 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking

Het avontuur

Vrijdagochtend zocht ik de spullen voor mijn micro-avontuur bij elkaar. Wat neem je mee als je een nacht op een plek verblijft waar geen faciliteiten zijn? Uiteraard je slaapspullen, warme kleding, eten en drinken. Nogmaals bekeek ik het weerbericht: nacht is nog steeds niet koud (11 graden), weinig wind maar er komt (miezer)regen.. Wetende dat het seizoen er echt bijna op zit (tenminste om zonder wetsuit te zwemmen en zonder koude nachten) én ik het wel heel graag wil; besluit ik mijn tent mee te nemen. Voor dit soort avonturen gebruik ik graag mijn bivakzak, lekker licht en lekker handig. Maar met regen is een bivakzak absoluut geen pretje, vooral als er verder geen faciliteiten zijn om onder te zitten/schuilen. Al mijn spullen gaan in de fietstassen en met de tent achterop gebonden, fiets ik van huis weg.

IMG 3911 kopie 1024x768 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking

De bestemming

Maar waar ga je swimpacken? Natuurlijk bij water en bij voorkeur een eiland, dan heb je echt iets om naar toe te zwemmen. Dus pakte ik de kaart en keek wat rond. Een eiland van Het Rondje Eilanden zou een bestemming kunnen zijn, maar verandering van spijs doet zwemmen en ik keek verder. Loosdrecht, daar kom ik niet vaak.. wat verder googlen en ik vind wat ik zoek: er zijn twee eilanden waar je mag paalkamperen! Tadaaaa, bestemming gevonden en nu nog een startplek vinden. Ergens moet ik mijn fiets achterlaten en dat doe ik liever niet te opvallend. Wat graven in mijn geheugen (opstapplaats schaatsen) en streetview van google maps erbij en ik vond een mooie parkeerplaats. Het is een picknick-tafel bij Muyeveld en mijn fiets stal ik onder de boom. Ik kleed mij om en tuig mijn Swimpack op met mijn fietstassen. Deze keer is ie zwaarder beladen dan met de test, dus ik hoop dat ie voldoende blijft drijven.

IMG E3918 1024x768 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking

In het riet

Het water staat laag, de kant is hoog en de rietkraag is dik… is dit wel verstandig, want wat als ik er hier niet meer uitkom? Ik pak een tak en hang over de rand om te voelen hoe diep het is. Ondiep genoeg om te staan, maar die wallekant blijft aan de hoge kant. Ik bestudeer de rietkraag, dik en breed – kan ik mij daar wel een weg doorheen waden? Ondertussen is de miezer overgegaan in druppels en er schiet een koude rilling door mijn lichaam. Plots begin ik aan alles te twijfelen, is het wel slim om dit in mijn eentje te doen? En waarom wil ik meteen een stuk plas over naar een eiland dat ik niet ken. Wat als de Swimpack omslaat, dan is alles zeiknat maar erger nog.. straks maakt ie water en zinkt alles. Hoe lang kan ik schoolslag zwemmen met een half zinkend pakket wat steeds zwaarder wordt? Okay, even een stapje terug – waarom wil ik dit? Ik kijk nogmaals naar het eiland: hoe vet is het om daar naar toe te zwemmen, te slapen en weer terug te zwemmen – gewoon met al je spullen?!

IMG 3938 1024x768 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking

En dan ploppen de weerleggingen op voor mijn plotse onzekerheden:

  • inderdaad hoge kant, maar de buurman heeft een steiger met trappetje en als die niet thuis is, is er een andere buurman en wat verderop is een haven dus ik kom hoe dan ook het water uit
  • rietkraag is dik, maar met schoenen aan kan ik waden en rietstengels knakken en anders klim ik er weer uit
  • als het te zwaar is, draai ik om
  • hoe erg is het als alle spullen nat zijn, het zijn slechts spullen
  • en als er wat gaat zinken, dan is het handig om mijn telefoon en huissleutel te redden – de rest is makkelijk vervangbaar en er is nog steeds niets aan de hand

Start

Ik laat me langzaam in het water zakken en mijn schoenen komen op stenen terecht. Mijn Swimpack trek ik rustig over de rand het water in. Hij kantelt naar achter dus positioneer ik de bovenste fietstas wat meer naar voren. Ik waad door het water en merk dat het riet makkelijk meegeeft – piece of cake. Zo’n 30m uit de kant kan ik beginnen met zwemmen – het eiland ligt schuin voor mij, makkelijk zichtbaar door een blauw bord op de kant. Voor ik mijn hoofd in het water steek, kijk ik om mij heen.. kan ik deze plek morgen nog gemakkelijk terug vinden? Een huis met een rieten dak, daarnaast wit huis met rieten dak en iets verderop een groot wit jacht bij een grote grijze vlag. Genoeg herkenningstekens dus ik begin te zwemmen. Elke vijf slagen kijk ik achterom: ligt alles nog op het Swimpack – wordt het erg nat – drijft het nog, etc. Ondertussen tikken de 100 meters op mijn horloge weg. Hoeveel meter lag dat eiland ook alweer uit de kant – 500/600m? Maar dat was een gok en in een rechte lijn en ik zwem vanaf een andere plek. Ik heb 500m gezwommen en het eiland lijkt geen cm dichterbij gekomen te zijn.


Het wordt frisser en mijn armen, die telkens boven water komen, koelen af. En dan beginnen twijfel en onrust weer de kop op te steken. Even stil liggen, ademhalen, brilletje omhoog en goed kijken. Ik vermoed dat ik op de helft ben van de afstand, echt koud heb ik het niet (ik weet wat écht koud hebben is, zie mijn blog over Het Kanaal) en ik kan kilometers zwemmen dus wat loop ik nu te piepen. Ik steek mijn hoofd weer onder water en zwem door. Ik kijk nog twee keer achterom en verder zwem ik stoïcijns naar het eiland. En voilà, ik ben er uiteindelijk toch nog sneller dan verwacht.

IMG 3923 1024x768 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking

Marcus Pos

Het komt met bakken uit de hemel als ik het eiland op stap. Iets verderop staat een toiletgebouw, ik pak mijn Swimpack op en ga daar in de luwte van de bomen en het gebouwtje staan. Ik wil zoveel mogelijk spullen drooghouden; dus kleed ik mij niet om. Mijn regenjas trek ik aan over mijn badpak en zet snel mijn tent op. Dit is het moment waarop ik het wel oprecht koud krijg, dus ik trek nog even een sprintje over het eiland voor ik de tent in duik en droge kleren aantrek. Omdat ik niet wist of er water op het eiland zou zijn; heb ik een thermos meegenomen. Snel maak ik een warme (expeditie-)maaltijd, drink warme vruchtensap, steek kaarsjes aan en kruip in mijn slaapzak. Ik warm weer op!

In mijn droombeeld van swimpacking waren de avonden lang en ging de zon als een rode bol onder – vanavond zit ik in de tent en heb ik al snel mijn hoofdlamp nodig om iets te kunnen zien. Maar hé, ik ben er wel en het is toch wel een zot idee dat je met je spullen even een kilometer naar een eiland zwemt om aldaar te overnachten!

IMG 3929 1024x768 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking

Finish

’s Ochtends wordt ik niet gewekt door het gekwetter van de vogels, maar tikt de regen nog steeds op mijn tentdoek. Voor mijn ontbijt, ren ik het eiland nog weer even rond – ik ben met een minuut weer terug (klein eiland). Koffie had ik ook meegenomen in een thermos, deze is inmiddels lauw maar smaakt toch goed. De terugweg is vice versa. In de tent doe ik alles weer terug in de tassen, ik trek mijn natte badpak en regenjas aan om de tent af te breken. Wat extra lucht in mijn Swimpack, fietstassen erop vastmaken en terug naar vaste wal. Inmiddels vind ik het niet zo spannend meer – ik kijk tijdens deze kilometer zwemmen welgeteld 5x achter me om te kijken of mijn Swimpack het nog goed doet. Ik ben blij dat ik gisteren goed georiënteerd heb, want het is mistiger en dus lastiger om precies te zien naar welke rietkraag ik moet zwemmen. Ik waad weer tussen de stengels door en zie de hoge wallekant. Ahoh, op hoop van zegen.. ik leg alle spullen op de kant en heis mezelf met wat krachttermen op de kant. Gelukt! En mijn fiets staat er nog! En er is nú een plensbui!

Wat een heerlijk avontuur –

ik kijk nu al uit naar de zomer voor meer van dit!

IMG 3936 1024x769 - geen-categorie - #thinkmicro - swimpacking