blaren
done it
Afgelopen zaterdag heb ik spontaan een halve triathlon gedaan. Spontaan omdat ik wilde genieten van de race – gelukkig lukte dat! Tijd interesseerde me niet; doel was bewust ontspannen sporten. Vrijdagavond reisde ik al af naar Zeeland – ik was te gast bij het 3team en mocht bij hen in de cottage op camping Linda overnachten.
Om 10:10 stond ik in Kruiningen aan de rand van het zwembad. In mijn baan lagen de latere nummer 1, 2 en 5. Er werd dus knetterhard gezwommen; maar dat gaf mij vrij baan om mijn 2500-tempo te pakken. Echter, ik had geen idee hoe hard/langzaam dat tempo zou zijn. Dit jaar heb ik nog maar weinig zwemmeters gemaakt. Gelukkig was ik gehuld in mijn nieuwe wetsuit dus dat leverde wel wat (drijf)gemak. Reeds na 40 minuten zat ik weer op de badrand – stuk sneller dan ik had durven vermoeden!
Huphup naar de fiets rennen over lang stuk tapijt. Helmpje op, schoenen aan en wegwezen voor 80KM stoempen. Kruiningen ligt in Zeeland en daar waait het altijd. Zaterdag was geen uitzondering, sterker nog de wind was pittig. Bochtig parkoers over dijk en viaduct, door polder en dorpen – vier ronden totaal. Het fietsen op de race-fiets was ook iets dat ik nog niet veel gedaan heb dit jaar – het aantal keren is op 1 hand te tellen. Bochten verliepen erg langzaam en niet geheel vlekkeloos en door die stevige wind durfde ik ook niet in mijn ligstuur. Maar toegegeven, elke ronde werd ik sterker en kreeg ik meer zelfvertrouwen, de bochten liepen in ieder geval steeds beterder… of zou het komen doordat ik in die laatste ronden deelnemers van de korte afstand kon inhalen?! Afijn, ik kwam met een goed gevoel van de fiets af.
Terug in het parc fermee mocht ik de fiets inleveren voor mijn loopschoenen. In het loopparkoers vier ronden van 5KM. Eerste ronde verkennen, tweede en derde ronde pijnlijke dode voeten en vierde ronde liep ik eindelijk lekker. Voor ik er erg in had, mocht ik al finishen! De laatste editie van Kruiningen had ik toch nog mooi mee gepakt.
Toegegeven, het smaakt stiekum naar meer..maar of het dan weer zo relaxed en ontspannen gaat, is wel de vraag.. Want zo achteraf is de verleiding groot om de race te analyseren. Belangrijker is dat ik mijn doel heb bereikt. Nu weer lekker door met sporten!
fotocredits: http://www.3team.nl/
..ijspret..
Schaatsen op Nieuwkoopse Plassen..
Sjonges wat een mooi dagje was het vandaag! Ik had het niet kunnen bedenken dat ik vandaag over de Rijn en Ziende naar de Nieuwkoopse Plassen zou schaatsen om aldaar een rondje richting Noorden te kunnen maken. Zonnetje erbij, gezellige koek+zopies onderweg en veeel mensen op de schaats!
Op 1 januari had ik voor het eerst sinds jaren weer mijn schaatsen onder gebonden – veel verwachtte ik er niet van want de laatste paar keren ging het schaatsen absoluut niet lekker. Veel te verkrampt op de schaats – zere voeten tot gevolg, terwijl de kramp eigenlijk tussen de oren zit. Flink irritant als je schaatsen een mooie sport vindt maar zelf te schijterig bent om te glijden. Goed voornemen voor 2009 om de ijzers toch weer ns uit het vet te halen. Op Nieuwjaarsavond waren het slechts een paar rondjes op de IJsbaan van Zwammerdam, maar de eerste schreden waren weer gezet en het ging warempel nog niet eens zo heel erg slecht. Vandaag was een bezoekje aan Nieuwkoop ons doel – met het windje in de rug en zonnetje in het gezicht ging het erg lekker. Mooi gladde ijsvlakte bracht ons snel naar Noorden; op de terugweg was het ijs af en toe flink kapot gereden, maar ook dat hoort erbij. Schaatskoorts – ook ik ben bevangen!!
aloha captain of the love boat
goed voor de huid
actiefoto Spaarndam
gladde ondergrond
Met het zonnetje aan de hemel was het vandaag een prachtige dag om door de blubber te crossen… In Spaarndam was er een glad + nat parkoers uitgezet rondom wielerbaan Wheelerplanet. De wedstrijdloopsters mochten 2 ronden van 2,4 afleggen.
Niet echt snel parkoers over de natte blaadjes en modderpaadjes – maar wel erg mooi en we troffen perfect loopweer met veel zon en weinig wind. Eerste ronde was verkennend en de tweede ronde was, ietwat langzamer, glibberend over gladgetrapte paadjes. Onderweg wat boompjes vastgepakt voor het scherpe bochtenwerk. De laatste meters voor de streep nog even hard aanzetten want vanuit het achterveld kwam een man met een felle eindsprint. Helaas moest ik hem voor laten gaan, desalniettemin kwam ik na ruim 23 minuut met een voldaan gevoel over de meet. Wat is crossen door de bossen toch lekker – dat ga ik weer vaker doen deze winter!!
foto gemaakt door Fred van Mook (hij moest wel een paar keer roepen voor ik een glimlach te voorschijn toverde..grijns)
..vliegende staartjes bij deze snelheid..
fotocredit is voor Michel Reij
hard rennen
Het was alweer een tijdje geleden maar vandaag moest het er weer van komen – een stukje hard rennen. Deze keer had ik me vooringeschreven en kon ik mij al een week voorbereiden op deze wedstrijd. Helaas sloeg halverwege de week mijn goede gevoel om in keelpijn en vermoeidheid. In de regen naar huis fietsen afgelopen woensdag had me de das omgedaan (uhm, had ik toen maar een das gehad dan had ik geen kou gevat..). Afijn, na het verorberen van een halve fles verzachtende keelsiroop durfde ik het toch aan. 10KM over de Maliebaanloop in Utrecht!! De kortademigheid viel mee en de vele bekenden die mij aanmoedigden hielden mij op de been. Een strakke race met een kleine negatieve split maakten mijn dag goed. Netto eindtijd 45.07! Fotocamera’s heb ik onderweg nog gespot – dus komende dagen verwacht ik daar nog wel leuke shots van (ik heb een poging gedaan om te lachen naar de klikkende camera!).
Nu op de bank mijn blaar verzorgen – dat hoort ook bij de feestvreugde!