Categorieën
Geen categorie

Whatsaaa – drie keer 6uurs afgetikt

Waarom zou je 6uur willen zwemmen in een 25m zwembad? Of 6uur rondjes willen rennen in een Frans park? En dan weer een paar dagen later 6uur lang blokjes in de polder fietsen? Mentale en fysieke voorbereiding: je niet gek laten maken door de saaiheid en doorgaan als het oncomfortabel is.


Zwemmen – om pit in de training te houden had ik om 1KM-schema’s gevraagd. Na een valse start waarbij mijn horloge niet deed wat ik wilde, kon ik na 250m toch beginnen aan mijn taak: schema’s afwerken. Met de schema’s speelde ik een klein beetje vals; ik ging alleen BC zwemmen, af en toe met pull buoy en een heel enkele keer met paddles. De schema’s waren genummerd en mijn horloge zorgde ervoor dat ik ook daadwerkelijk de afstanden zwom die ik moest zwemmen (ik kan in het water niet zo goed tellen). Eten deed ik op exact dezelfde tijden en exact dezelfde hoeveelheden ter voorbereiding op het Kanaal. Dan kan ik niet onderweg even stil gaan liggen en roepen om een slokje water. Het eten/drinken zal op gezette tijden zijn en in van tevoren bepaalde hoeveelheden. En nog belangrijker, eten en wegwezen, niet blijven dralen voor kletspraatje.

8A744ECE FF76 41F7 8FBD 2241587E5884 300x300 - geen-categorie - Whatsaaa - drie keer 6uurs afgetikt

Na zo’n 7 à 8 KM begonnen de schouders te trekken, mijn nek werd stijver..oeps, dat is veel te vroeg want ik ben niet eens op de helft. Mentaal ingrijpen, focus op de taak om schema’s één voor één af te werken en dan komt er vanzelf een einde hieraan. En ergens was er een omslag en zwom ik (een soort van) soepel en kon ik het weer aan, zelfs de tempo’s waren prima. De variatie en de gedachte aan iedereen die mijn zwemtraining gemaakt hadden, zorgden ervoor dat het allemaal best snel ging. En omdat Koen (“ach ja, ik zwem wel even mee”) zijn 19KM nog niet had aangetikt zwom ik langer dan gepland en kwam op de 21+KM uit. Prima voorbereidingstraining in het 25m bad voor nu; volgende keer in zee!

943BC2C7 A958 4589 B8D0 5083842ABF09 300x300 - geen-categorie - Whatsaaa - drie keer 6uurs afgetikt
Lopen – begin van de maand naar Stein afgereisd voor een 6uurs ultraloop op een rondje van 2,5KM. Helaas werd deze stilgezet na 3 uur door toenemende wind en omwaaiende bomen. Heel erg rouwig was ik er op dat moment niet om, ik liep namelijk veel te hard en wist dat ik enorm in zou storten in de tweede helft. Maar ik was er ook achter dat ik graag een vervangende 6uurs wilde hebben. Niet omdat ik het leuk zou vinden, nee ik zou het drama vinden..extra goede mentale training dus.

In het weekend na de 21+KM zwem, was er in Frankrijk bij Lille een kleine 6uurs, dat deze na een bruiloftsfeest zou zijn was een extra dimensie. Dus ’s avonds los op de dansvloer, een kort nachtje slapen en drie uur in de auto om aan te komen bij een Frans stadspark. Spullen klaarzetten en voor ik het wist mocht ik 6uur rechtsom op een 1,5KM parkoers rennen. Zelfde regime als bij het zwemmen; elk half uur 1 flesje sportdrank+1 flesje water met reepje of gel. Prachtig loopweer, korte broek en korte mouw; perfect rondje met veel beschutting en prima ondergrond. Ook nu startte ik weer te hard (dat is echt raar voor mij, maar wat ik ermee moet weet ik nog niet..) – ik had bedacht dat ik 6 rondjes per uur zou lopen, 10min per ronde, gemiddeld 9KM per uur. Dat leek mij een mooi en haalbaar doel. Maar ik liep het eerste uur net boven de 8min de ronde – ieks. Tweede uur in 9min, derde uur exact op de 10min. Het vierde uur werd hangen en wurgen om tempo te blijven lopen. Daarna zette het verval groots in..het mentale gevecht was allang bezig maar nam nu grote vormen aan. Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd – ik heb zware benen van gisteravond, het zwemmen van afgelopen week zit nog in mijn systeem, mijn maag protesteert en ik heb geen energie meer, iedereen om mij heen loopt zo hard dus het heeft geen zin, etc. Een ding stond vast, ik wilde die zesuur kostte wat het kost aantikken. Desnoods wandelend, maar eigenlijk is dat geen optie – ik kan namelijk niet zo goed wandelen. Dus bleef ik doorgaan op de rondjes, ik voelde meer wind op het parkoers, de kleine hobbeltjes in het pad werden ineens grote bulten waar ik met moeite mezelf overheen kon slepen..maar ik ging door. De ronde tijden liepen op, 11-12 minuut. Help, focus houden op de ronde en niet denken aan de snelheid. Na 6uur klonk de finishhoorn, ik plof in de graskant want niet handig is want opstaan is zo meteen hels. 
IMG 9016 2B 2528Edited 2529 225x300 - geen-categorie - Whatsaaa - drie keer 6uurs afgetikt

Amai, wat was dit hels en wat zit ik er doorheen. Opstaan ging inderdaad bijna niet meer, strompelen naar de finish waarbij ik meewarig werd aangekeken door de Franse buurtbewoners die inmiddels in grote getale in het park aan het recreëren waren. Gedachten schieten door mijn hoofd, negatieve gedachten want ik vond dat ik niet goed gepresteerd had. Ik was teveel ingekakt en dat doe ik normaal nooit en bovendien was ik lichamelijk nu helemaal naar de filistijnen wat ook niet goed is. Het kost me behoorlijke mentale veerkracht om deze zesuur in een ander perspectief te zetten. Want hé, ik heb m uitgelopen en weinig gewandeld en alles gegeven (anders zou ik me niet zo brak voelen). Opdracht voldaan en terugkijken op een voor dit moment geslaagde zesuurs!

IMG 9014 225x300 - geen-categorie - Whatsaaa - drie keer 6uurs afgetikt
Om de maand in stijl af te maken een rondje in de polder opgezocht waarbij ik gemakkelijk mijn bidons kan bijvullen op mijn 6uurs fietsen. Niemand om mij af te leiden, niemand om mij aan op te trekken – van tevoren bedenk ik dat dit misschien wel de grootste mentale opdracht van deze maand is. Fysiek klinkt 6uur fietsen gemakkelijker dan zwemmen of lopen maar als je voor de 3e keer dit jaar op je race-fiets zit, kijk je daar toch anders tegenaan… Dus mijn achterzakken gevuld en op de fiets gesprongen. Het is niet dat ik totaal niet gefietst heb dit jaar maar als ik fiets dan is dat op mijn MTB, alias mijn tank. Een genot om op een lichte fiets te stappen en rond te trappen – zou het dan mentaal meevallen? Mijn opdracht is door blijven trappen en niet treuzelen; onderweg let ik alleen op tijd om mijn vaste eet/drinkritme vast te houden. Het is grijs weer en weinig wind, beetje aan de frisse kant maar prima omstandigheden. In mijn rondje zitten ook hoogtemeters, normaliter vind ik dat heel vervelend maar nu dans ik naar boven. Rustig aan tikken de rondjes zich af, onderweg gaat er van alles door mijn hoofd – nieuwe plannen, dingen die ik nog wil regelen, etc. Echt moeilijk krijg ik het niet, okay in het zadel zitten vind ik na vier uur niet meer fijn en ik moet goed opletten dat ik mijn schouders/nek ontspannen houd maar verder eigenlijk prima. Na zes uur ben ik wel blij dat ik thuis ben, grote glimlach op het gezicht want hoppa mijn derde zesuurs van de maand heb ik afgetikt. 

Nu herstellen, benen laten masseren en op naar april – dan plak ik drie van deze sessies achterelkaar!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *