In een split-second wist ik dat ik de Arch-2-Arc wilde starten maar wat ik me toen nog niet realiseerde was dat ik dat echt niet in mijn eentje kan doen… los van de support onderweg om bidons aan te geven en hup te roepen valt er namelijk nog veel meer te regelen/doen/aan te pakken.
Deze stedentrip is dusdanig overweldigend dat ik het zelf niet kan verzinnen. Ik heb een idee van wat ik wil trainen – ik heb een idee wat ik van support verwacht, maar eigenlijk weet ik het niet..
Maar bij een ontbijt met mijn team borrelen de ideeën van aanpak op, de zogenaamde “slechte plannen” waar ik blij van word.
Twee weken geleden hebben we bij zo’n ontbijt globaal de trainingsplanning aangepakt met speciale trainingsmomenten en, omdat het leuk is, thema’s per maand.
Afgelopen zondag was de logistieke kant aan de beurt; wie kan er wanneer, welke rollen zijn er en waar doe je mij een plezier mee? Lastige vragen omdat ik er nooit over nadenk waar ik behoefte aan heb; gelukkig is daar ook de komende tijd voor om aan te werken..
Dankbaar ben ik voor de support van dit fijne team om mij te helpen bij het maken van de goede stappen!