De kop voor mijn blog over het rondje IJsselmeer dat ik zou fietsen, had ik al bedacht. En ik wist ook al hoe het eruit zou zien…
Na die jaren doelloos in sportwereld vertoefd te hebben, wordt het nu de tijd om er serieus aandacht aan te besteden. The Double Brutal in september komt me niet aangewaaid dus mag ik uren gaan draaien. Afgelopen weekend mijn eerste 100+ fietstochtje en spontaan ja gezegd tegen rondje IJsselmeer met Koen. Rondje IJsselmeer, dat zijn net geen 300KMs dus ja, ik zag daar best tegenop. Vooral omdat de 100+ over de Heuvelrug tegen viel – ik zat niet écht lekker te peddelen in mijn zadel (kou – energie) en tja dat waren nog maar 6 uurtjes. Afijn, het moet nu eenmaal gebeuren… Uiteraard nog wel geprobeerd er onderuit te komen (het weer – de energie – de kou of erger nog dat Koen het koud zou krijgen omdat ik zo langzaam zou fietsen) maar volgens Koen waren dat geen geldige excuses.
Dus op Koningsdag mijn achterzakken gevuld met repen en poeders en mijn been over het zadel gezwaaid. Het werd een ronde linksom vanuit Weesp; het begon windstil met warempel blauwe lucht – koffiestop was er net voor de Afsluitdijk, waar we daarna over heen jakkerden met strak windje in de rug – rechtsaf Fryslan in en zelfs nog stukje fiets- en loopparkoers van mijn favoriete Friese wedstrijd gereden (Frysman!), de wind was inmiddels schuin in de rug en half tegen – door naar de Flevopolder en daar begon de dikke pret van wind tegen… althans, wind was er nog steeds maar onverwachts hadden we een redelijk beschutte route – dat was een fijne meevaller.
Nipt voor het echte donker waren we terug bij de auto – net geen 300KM op de teller maar die tik ik binnenkort wel af…
Oh ja, geen kans gehad om te janken in het wiel van Koen want hij fietste constant naast mij.. gelukkig viel er ook weinig te janken want het ging goed, mooie opmaat voor meer!
Gefietst op: Scott Foil (Rijwielpaleis) met Garmin 920XT om de pols