Tja, dat heb je als je wijd en zijd verkondigt dat je het even rustig aan doet met trainen – dan zijn er mensen die zich zorgen maken en vragen of het wel lukt…
Na Spijkenisse (OD triathlon) heb ik mezelf trainingsrestricties en een wedstrijdverbod opgelegd – tot eind oktober. En aangezien ik mezelf ken, heb ik dat op mijn blog gezet en aan mijn naaste omgeving verteld. Op die manier kan ik niet anders dan mezelf eraan houden.. toegegeven, het is niet gemakkelijk want, juist als je zoiets bedenkt, zijn er zoveel toffe dingen te doen. Leuke wedstrijden (zoals Singelloop, MudMasters en Beartrail) en leuke trainingsplannen (Rondje Markermeer fietsen, duurloop langs Kromme Rijn), maar nee dat mag ik allemaal niet!
Andere vraag is of ik dan helemaal niets doe? Die vraag komt van de mensen die me niet zo heel goed kennen want mijn dagelijks leven bestaat uit best veel bewegen; werken in de winkel en loop/pilates/spintrainingen geven. En dat is naast mijn minimaal 1x zwemmen/fietsen/rennen per week.
Verder probeer ik nieuwe dingen uit; huisgenote heeft een slackline in de tuin opgehangen en het is niet gemakkelijk om heen en weer te lopen op het smalle lijntje. En ik ben wezen golfsurfen bij Scheveningen en zoals je al vermoed, het is niet gemakkelijk is om rechtovereind op het board te blijven staan…
Ik vermaak me best maar ik moet wel scherp blijven – de valkuilen liggen om de hoek. Zo betrap ik mezelf erop dat ik regelmatig vergeet om te denken. Zo zou ik best vaker de trein kunnen pakken of zelfs een bus – ik hoef niet altijd op de fiets of rennend ergens naar toe te gaan…
Terugkomend op de titelvraag – het lukt best aardig!