Het is dan toch zover gekomen – drie jaar heb ik het uit kunnen stellen maar vandaag heb ik afscheid genomen van mijn TREK. De fiets waarmee ik vele KM’s mee gereden heb; geen regenbui heb ik geschuwd, tegenwind deerde mij niet, ploeterend langs windmolens in de polder en foeterend over bergen (bergen zijn prachtig, maar klimmen kan ik gewoon niet). Mijn trouwe alu-ros heeft me nooit in de steek gelaten. Na al die jaren werkeloos in de schuur te hebben gestaan, is hij vandaag afgestofd en meegegaan met een beginnend wielrenster. Ik hoop dat mijn oude strijdmakker haar evenveel plezier brengt!
Categorieën