Vandaag Linschotenloop gedaan – rennen door een witte polder, machtig mooi!
Voor de halve marathon had ik me opgegeven en eigenlijk deze week spijt gekregen….die kou! Normaliter zou ik op de fiets geforensd hebben, maar dat zag ik nu niet zitten. Op vrijdagavond bij een borrel een carpool-date met tria-vrienden gemaakt. Deze keer zou ik in ieder geval warm aankomen!
In Linschoten was het drukker dan ik dacht – veel hardlopers laten zich dus niet gek maken door een paar graden onder nul.
Mijn strategie: langzaamaan beginnen. De halve marathons die ik van de zomer nog gelopen had, waren allemaal geëindigd in ‘drama’. Te hard gestart en vreselijk ingestort in de tweede helft – deze keer zou anders zijn. Na 5KM kon ik aansluiten bij een groep kletsende mannen => de praatgroep. De vraag van dat moment was of er ook appelgebak zou zijn bij de finish. Ik vroeg me alleen nog af of ze ook warme choco met rum zouden hebben; we hadden namelijk tegenwind die mij toen door merg+been ging. Het tempo was constant, dus dat liep heerlijk. De kletsmajoors waren duidelijk haas want de rest werd steeds stiller. Bij de 15KM vroeg een van de hazen aan mijn buurman of hij dit tempo vast kon houden tot einde. Buurman wist te antwoorden dat hij het wel ging redden en hij zei dat hij bij de finish zijn buurvrouw ten huwelijk ging vragen maar dat ze dat nu nog niet wist… Ik antwoordde dat ik wel te verleiden was met warme choco+rum.
Bij de 16KM was een verzorgingspost waar ik doorheen banjerde (eigen drank mee) en ik was mijn buurman al kwijt. De gedachte aan een warme choco (maakte me al helemaal niet meer uit van wie ik die zou krijgen) deed me een tempootje sneller lopen. Vette negatieve split gelopen en geen ‘buurman’ gesignaleerd aan de finish (grijns). Mooie dag in mooi landschap met een mooie eindtijd – ik ben blij!
Één reactie op “dan vraag ik haar ten huwelijk – dat weet ze nu nog niet”
Top gelopen en leuk om je toch nog even te zien!!! En ook nog lekker gelanglauft zie ik……wat zal jij blij zijn met dit weer =D