Tis toch van de gekke – loop je een wedstrijd zit de onderkant van je voeten onder de blaren. Vandaag was het weer zo ver; een halve marathon in/rondom Montfoort. Prachtig vlak parkoers door de polder met veel (tegen)wind. De eerste helft was grotendeels (schuin) wind mee, dus lekker laten rollen. Je raadt het al – de tweede helft was een stuk zwaarder. Dit werd een positieve split van maar liefst drie minuten langzamer in de tweede helft. Tijdens de race merkte ik het nog niet zo, maar eenmaal over de finish voelde ik mijn blaren flink! Het zal er gek uitgezien hebben dat ik half mank op de buitenkant van mijn voeten rond liep. Die blaren werden goed gemaakt met de mededeling dat ik derde dame was. Altijd leuk een podiumplek!
