“Hé ik ga het weekend naar Ramsau. Zin om mee te gaan?” Dat laat ik me uiteraard niet nog een keer zeggen..ik regel vervanging op mijn werkplekken en op donderdagochtend vertrekken we bijtijds richting Oostenrijk. De reis ging voorspoedig zodat we ’s avonds al op de latten konden staan in het verlichte stadion. Heerlijk, knisperende sneeuw en alles wit om ons heen. Goede omstandigheden voor een wedstrijdweekend!
Vrijdagochtend gingen we langlaufend richting stadion om ons in te schrijven voor Tour de Ramsau: drie dagen met drie wedstrijden op de skating skies. Onderweg sloeg de twijfel toe; dit jaar wil ik leren langlaufen, goed langlaufen want uiteindelijk wil ik les gaan geven. Dus bij aankomst in het stadion dus heel verstandig alleen ingeschreven voor de Volkslauf op zaterdag. Dan kon ik zaterdagochtend nog klassieken en had ik heel de zondag om aan mijn eigen vaardigheid te werken.
Het weer verarmde in de loop van de dag; zelfs zo erg dat het begon met regenen. De aftrap van de Tour de Ramsau (2km sprint) hebben we in de stromende regen vanonder een paraplu bekeken. Alles en iedereen was zeiknat en de bekertjes thee bij de finish waaiden met enige regelmaat weg. Het hield die nacht niet op met regenen en de temperatuur bleef stijgen. Dat zag er niet goed uit voor de wedstrijden van de zaterdag/zondag. Om 8 uur kregen we bericht – alles afgelast. We konden ons al niet voorstellen; waar gisteren nog een dik pak lag was nu alleen nog maar natte smurrie te vinden. 
De regen hield op en de zon kwam door – de temperatuur steeg naar bijna aangename waarden (10+ graad) en de sneeuwdikte holde nu hard achteruit. Onze hesjes werden alsnog uit de tas gehaald en met pret maakten we een photoshoot in de sneeuw.
Zo kan het dus gaan; warme temperaturen + bakken met regen + föhn en de wedstrijden kun je op je buik schrijven. Gelukkig was het gezelschap zeer aangenaam en hebben we er een topweekend van gemaakt!