Veluwezoomtrail – ruim 50KM crossen over de Veluwe met een lusje door beschermd natuurgebied; dat leek mij wel wat. Een tijd geleden ingeschreven omdat het een mooie opmaat is voor de Mega Ardennen Trail die over twee week op het program staat. Tja, toen wist ik nog niet dat ik in de aanloop last van mijn bilspieren zou krijgen.
Met weinig KMs in de benen en totaal geen snelheid ben ik toch van start gegaan op zondagochtend. Waarom vraag je je af – dat vroeg ik mijzelf ook af. Of eigenlijk snapte ik wel waarom; tijdens de Be More Ultra Tour had ik voor het eerste over de Veluwe gerend en dat vond ik prachtig. Ingeschreven dus voor deze trail met de verwachting veel moois onderweg te zien. Zondag was de enige vraag nog eigenlijk: “Hoe lang houd ik het rennend vol?” Maar eigenlijk boeide me dat ook niet veel – ik wilde genieten onderweg en zo ver mogelijk komen!
De eerste verzorgingspost lag op 25KM dus er moest gerend worden met CamelBag. Deze keer mijn heuptas want mijn rugzakje had het een paar weken eerder opgegeven. Anderhalve liter om de middel met daarin mijn energie en nog een zak poeder om halverwege bij te vullen. In een sprint naar de start gegaan – starttijd hadden we iets te royaal ingeschat. Mijn hartslag tikte mijn maximaal aan – goed begin het halve werk. Inderdaad een goed begin – tot de 25KM liep ik namelijk veel te hard. Hartslag zat te hoog – maar ik was zo blij om te rennen en liet me meeslepen met de rest. In het eerste gedeelte zaten de meeste hoogtemeters met mooi glooiende heuvels door het bos maar ook klimmetje over de hei en alles onverhard!
De eerste 25KM (eerste verzorgingspost) was ik goed doorgekomen – alhoewel het veel te hard gegaan was. Mijn bovenbenen protesteerden behoorlijk in de stukken naar beneden.
Vanaf hier ging een lust van 18KM richting/door het beschermde natuurgebied waar het mij eigenlijk om te doen was geweest – dus dat lusje pakte ik er nog bij. Tempo was er compleet uit op het valse plat, maar het was wel heel mooi. De laatste KMs kreeg ik gezelschap van de lintenman – dat betekende dat ik als laatste liep. Beetje kletsend kwamen we weer bij de verzorgingspost. Tja, nu nog maar 7KM naar de eindstreep – beetje suf om me thuis te laten brengen als ik op zich nog kan rennen. Het ging niet snel meer, waarschijnlijk was snelwandelen sneller, maar het was nog steeds mooi dus ging ik gestaag door. Net na de post een laatste klim en daarna glooiend met stukken mul zand terug naar de camping. Na 6uur17 kwam ik over de meet – toch wel blij dat ik er was want mijn benen voelden erg moe. De spierpijn die ik halverwege voelde, voelde ik niet meer – zou ik die eruit gelopen hebben? Nog een kopje thee op het terras van de camping en terug naar de stad.
Wat een gave trail – volgend jaar ben ik weer van de partij!
Afstand 50,9KM – nagenoeg alles onverhard van bospad, trail tot mul zand; hoogtemeters 695m (gemeten met Polar 725); voor zes uur energiepoeder mee (koolhydraten+glucose 87,5% en eiwitten 12,5% met snufje bosvruchtensmaak).
Één reactie op “Veluwe – zoooo mooi!”
Ook zo mooi gelopen. Goed gedaan hoor. Hopelijk genoeg getraind voor de Ardennes Mega Trail. Tot dan!